Fíflar - 01.01.1914, Blaðsíða 45

44
Kunningi hans varS truflaSur og flýtti sér
aS samþykkja alt meS heimskingjanum.
„MikiS ósköp er þessi bók falleg !“ sagSi
annar kunningi viS heimskingjann um ný-
útkomna bók.
„Hamingjan hjálpi þér !“ hrópaði lieimsk-
inginn. ,,Þessi bók er hand-ónýt. ÞaS er
ekki ein einasta ný hugsun í henni. Allir
vita þetta. Veist þú þaS ekki ? Ó, þú ert
á eftir tímanum".
Og þessi kunningi hans varS líka truflaS-
ur, og hann einnig samsinti heimskingj-
anum.
„MikiS ágætis göfugmenni er hann vinur
minn N. N. “, sagSi annar maSur vió heimsk-
ingjann.
„GuS komi til !“ hrópaSi heimskinginn.
„Hann er alþektur fantur, Hann hefir
svikiS og prettaS öll sín skyldmenni. Hver
er sá sem veit þaS ekki ? Þú ert á eftir
tímanum".
Og þessi maSur samþykti þaS, sem
heimskinginn sagSi, og yfirgaf vin sinn.
Þannig lagaSar athugasemdir gjörSi
heimskinginn viS alla, ef eitthvað eSa ein-
hver, var lofaSur í nærveru hans. Stund-
um bætti hann viS :
„Trúir þú enn þá á vanavaldiS?"
Svo kom sá timi aS fólkiS talaSi um
heimskingjann þannig:
„Þvílíkur þó mannhatari ! En hann