Fíflar - 01.01.1914, Blaðsíða 22

21
Þráinn barSi nú aó dyrum hjá drottni
alföSur :
„Hvert er erindi þitt?“ spurSi rödd fyrir
innan dyrnar.
„Eg ætla aS biSja drottinn alföSur aS
lofa dauSanum aS taka.við mér“
,,Þá bón veitir hann engum fyr en tími
er kominn til þess. En þú hefir enn lífs-
kraft til margra ára“, svaraSi röddin.
Þessu reiddist Þráinn og ámælti drottni
alföður.
„Alla daga hef eg veriS dreginn á tálar.
Frá blautu barnsbeini hef eg tilbeSiS hann
og treyst miskunn lians og gæSum. En nú
sé eg aS hann er illur og miskunnarlaus.
Hann hefir tekiS frá mér aS ástæSulausu alt
sem eg elskaSi og nú vill hann ekki svo mik-
iS sem hlusta á bæn mína“.
“Þú talar fávíslega11, sagði röddin fyrir
innan dyrnar. „ekki liefir hann frá þér tek-
iS annaS en þaS,sem hann áSur liafSi gefið
þér“.
„En hann vill heldur ekki lofa mér aS
komast undir friSarbogann meS óskir mín-
ar“, sagSi Þráinn.
Röddin svaraSi:
„Undir friSarbogann kemst enginn, sem
aSeins liugsar um sjálfan sig“.
Þráinn gaf þessum orSum engan gaum
en hélt áfram aS ámæla drottni og lieitast
viS hann.
,, Eg skal komast undir friSarbogann hvort