Fíflar - 01.01.1914, Síða 34

ADAM DAN:
ÞEGAR BRÉFIN BRUNNU.
Einmana sat gamla jómfrúin í eySilega
herberginu sínu. Fyrir liandan, frá and-
býlingahúsinu, hljómaSi hljóSfærasláttur.
Gfuggarnir stóSu opnir. Inni var fólkSi
safnaS saman; þar var söngur og glaumur,
dans og skemtanir. Ríki bankhafinn var aS
halda brúSkaup dóttur sinnar. Hún var
yngsta barnió lians og henni unni hann
mest, og nú var hún aS halda inn á braut
auSs og frægSar.
,,Já þarna er hamingja, þarna er gleSi“,
sögSu áhorfendurnir í kirkjunni, — áheyr-
endur voru þar fáir.
„Þarna er hamingja11, mælti fólkió, sem
gekk fram hjá hinu skrautlega húsi. Og
gæfan var þarna. Hún ómaSi i söngnum