Sjómannadagsblaðið - 01.06.1983, Blaðsíða 47

Langt og vel
unnið starí þakkað
í mars sl. lét Magnús Guð-
mundsson af störfum sem bryti á
Hrafnistuheimilinu og jafnframt
sem verkstjóri í eldhúsi en hafði
einnig yfirumsjón með bakaríi,
aðalborðsal og starfsmannaborð-
sal eftir rúmlega 25 ár í þeim um-
fangsmiklu og erfiðu störfum.
Það er ekki tímabært að gera
upp starfsferil Magnúsar Guð-
mundssonar, þessa mikla elju-
manns. Honum fannst að tími væri
kominn til að minnka við sig og
reyna að fá ábyrgðarminna starf
en hann hafði með höndum á
Hrafnistu. Magnús var því ekki
fyrr genginn út af Hrafnistu, en
hann var byrjaður að huga að öðru
starfi.
Það er hins vegar Sjómanna-
dagsblaðinu skylt að flytja þessum
manni, sem svo lengi og vel hefur
unnið Hrafnistuheimilinu, þakk-
arorð og fara nokkrum orðum um
starfsferil hans og ekki þá síst af
því að einmitt í vor var starfsferill
hans til sjós og lands orðinn rétt 60
ár, og skiptist nokkurnveginn
jafnt.
Til sjós um
fermingu
Magnús, sem er fæddur 23.
ágúst 1909, fór fermingarárið eða
1923 fyrst til sjóróðra og stundaði
eftir það samfellt sjómennskuna í
rúma þijá áratugi á bátum og
togurum. Það segir sína sögu um
manninn, að Magnús var ævin-
lega í góðum skiprúmum. Hann
var lengi með þeim mikla síldar-
manni Eggerti Kristjánssyni á
Sæhrímni og á togurum var hann
lengst með Vilhjálmi Árnasyni á
Venusi og Röðli en fór alfarinn í
land 1955. Hann var um tíma hjá
Byggingafélaginu Brú og rak þar
mötuneyti við byggingu Borgar-
sjúkrahússins, en 1. des. 1957 hóf
hann starf á Hrafnistu, sem hafði
tekið til starfa þá um sumarið.
Magnús hefur með sínu um-
fangsmikla og erilsama starfi
unnið mikið að félagsmálum
stéttar sinnar, matsveinanna.
Hann var einn af stofnendum
Matsveinafélagsins og um árabil
formaður stjórnarinnar og jafnan
í samninganefndum af hálfu fé-
lagsins og hefur verið fulltrúi þess
á Sjómannasambands- og Al-
þýðusambandsþingum.
Þegar Magnús hóf starf sitt á
Hrafnistu haustið 1957 varenn við
alla byrjunarörðugleika að etja,
þar sem ekki voru nema sex mán-
uðir síðan heimilið tók til starfa og
fyrstu vistmennirnir fluttust inn.
Magnús var því einn þeirra
manna sem áttu þátt í að móta
starfsemi heimilisins.
Eins og að líkum lætur eru þeir
menn ekki margir sem kunna
meira að segja af Hrafnistuheim-
ilinu en Magnús og þeim miklu
breytingum sem orðið hafa á
heimilinu frá því fyrstu vistmenn-
irnir fluttust inn sumarið 1957.
Sjálfur má Magnús muna tímana
tvenna í sínu starfi
í heimilisblaði Hrafnistu er að
finna viðtal við Magnús, þegar
hann var sjötugur. Hann rekur í
viðtalinu sjómannsferil sinn í 30
ár og bregður upp mynd af
Hrafnistu á fyrsta ári starfsem-
innar.
Magnús Guðmundsson.
„Ég hef lifað
súrt og sætt“
„Ég hef lifað súrt og sætt með
stofnuninni, eða allt frá því að
hún var í reyfum og þar voru
aðeins 30 vistmenn og við vorum
þrjú við eldamennskuna, sem fór
fram í tveimur litlum eldhúsum
sínu á hvorri hæðinni. Það voru
sífelld hlaup á milli hæða við
eldamennskuna, en það taldi
maður ekki eftir sér. Þessi eldhús
voru í C-álmunni og eitt visther-
bergi niðri og hluti af ganginum
var tekið undir borðsal.
Nú er eldhúsið stór salur og þar
vinnur margt manna, vistmenn
eru jafnan rúmlega 445 og með
starfsfólki eru um 610 manns á
heimilinu, sem eldað er fyrir. Mitt
starf hefur því breyst á þann veg,
að það var vinna og stjórnun
fyrstu árin, en hin síðari verið
meira eftirlit og stjórnun á mörgu
fólki og miklum matarkaupum,
en alltaf mjög áhugavert starf.
Fyrstu árin voru vistmenn yfir-
leitt sjómenn, hraustir til heils-
unnar og gengu rösklega að mat
sínum, en eftir því sem vistmönn-
um fjölgaði urðu þarfirnar breyti-
legri og erfiðara að gera öllum til
hæfis. Það var hér á árum áður
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 47