Sjómannadagsblaðið - 01.06.1983, Page 48

Hentar bómutroll
vid ísland?
jafnhressara fólk á Hrafnistu en
hin síðari ár. Meðalaldur vist-
manna hefur hækkað trúi ég, og
hópurinn orðinn blandaðri og
sérþarfir margar.
Margt gæti ég sagt af starfi
mínu á Hrafnistu, en það eitt vil
ég segja nú, að ég á miklu fleiri
góðar minningar og skemmtilegar
úr starfi mínu en leiðar, og marga
vini hef ég eignast en engan
óvildarmann, það ég viti.“
Magnús Guðmundsson hefur
vissulega verið mikilsverður mað-
ur á Hrafnistuheimilinu. Það er
áríðandi fyrir heimilisbraginn á
þessu stóra heimili að vistmenn
séu almennt ánægðir með mats-
eldina og það er einnig áríðandi
fyrir rekstur heimilisins að farið sé
vel með mat. Það hleypur fljótt á
stórum upphæðum ef hagsýni er
ekki gætt á svo fjölmennu heimili.
Hvorttveggja þessara mikil-
vægu atriða í heimilisrekstrinum
hefur Magnús Guðmundsson
leyst af hendi með sóma og Sjó-
mannadagsráð færir honum
þakkir fyrir hans mikla og langa
starf við vinsældir vistmanna og
traust ráðamanna.
Það eru engin ellimörk að sjá á
Magnúsi Guðmundssyni. Hann er
enn beinn í baki og kvikur á fæti
og hress í anda og Sjómanna-
dagsblaðið óskar þessum síunga
eljumanni langra lífdaga og góðr-
ar heilsu. ísland þyrfti nú að eiga
fleiri hans líka.
Formannavísa
Jón Sigurðsson, af Eyrarbakka:
Heldur geyst um síla svið
súða teistu á floti,
jafn að hreysti og jöfrasið
Jón frá Neistakoti.
„Marvagn“ hleður hetja kná,
— hlakkar voð í gjósti.
Syngja veður, svignar rá,
sýður froða á brjósti.
Mjög mikið er rætt um orkuspamað
fiskiskipa um þessar mundi, því olía, eða
olíuvörur eru að verða stærri og stærri
hluti af útgerðarkostnaði fiskiskipa, og
reyndar allra skipa.
Þetta þýðir auðvitað, að minna verður
til skiptanna af þeim afla er veiðist.
Þótt útlitið sé heldur dapurlegt í fisk-
veiðum, þá hindrar það ekki framsæknar
fiskveiðiþjóðir, eins og t.d. Hollendinga í
að reyna að finna hentugri skip. Meðal
annars láta þeir nú smíða stóra bómutog-
ara, en sem kunnugt er, þá er talið að um
30% orkunnar — og olíunnar — fari í það
hjá togurum að halda vörpunni opinni með
hlerum.
Með því að nota bómur til að halda
sundur vírunum, þarf minni hlera, einkum
á grunnu vatni, og má þá segja að bómu-
togarinn sameini kosti skuttogara og tví-
buratogveiða, þar sem tvö skip draga
vörpuna, hleralausa.
Myndin sýnir nýjasta bómutogara
Hollendinga af „drottningar“gerðinni, en
skipið veiðir m.a. kola, sem bendir til veiða
á grunnslóð.
Er talið að bómutogarinn sé ef til vill
merkasta nýjungin í togveiðum síðari ára.
Nýjasta skipið, sem hlotið hefur nafnið
MARIA er 40 metra langt (sjá mynd), og
það er II. kynslóð raðsmíðaðra bómutog-
ara.
María er búin 2400 bh. vél.
Skipið fer í stuttar veiðiferðir, 4—5
daga, en það tryggir úrvals gæði. Skipið er
búið ýmsum vélum til að sortera afla og
þvo hann, en nákvæmni af þeirri sort
borgar sig nú á dögum. Lestar eru vél-
kældar.
Það vekur athygli að skrokkar skipanna,
en 16 eru nú í pöntun, eru smíðaðir í Pól-
landi, þar sem samið hefur verið um 60
skrokka. Og um 60 verktakar, eða undir-
verktakar taka að sér ýmsa þætti rað-
smíðinnar, sem Maaskant skipasmíða-
stöðin (nærri Rotterdam) hefur með
höndum. Með þeim hætti er smíðatíminn
aðeins 11 vikur, sem er gífurlegt atriði, því
hár fjármagnskostnaður fvlgir löngum
smiðatíma og er orðinn verulegur hluti af
skipsverði t.d. á Íslandi.
Ýmsum þykir, sem íslenskir útgerðar-
menn hafi verið seinir til að taka upp nýj-
ungar í útgerð. Til dæmis er skammt síðan
tvíburatroll var reynt á íslandsmiðum, þótt
það hafi verið notað t.d. í Norðursjó í
áratugi, með mjög góðum árangri.
Ef til vill ættu íslendingar að kanna
bómutogarann.
Hann gæti hentað á vissum fiskimiðum?
48 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ