Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 154
148
beiðni Jóns Arasonar, forraanns á því stipinu, sem af
komst, og afhenti hann skáldinu yrkisefnið eða lýsingu á
ferðinni, sem í aðalatriðum öllum hlýtur að vera rétt, þótt
smávegis ósamkvæmni bregði þar fyrir, sem ef tiJ vill
getur stafað af misskilningi skáldsins, t. d. missögnin um,
að þeir hafi flutt stóra skipið úr Skor til Keílavíkur fyrir
hvítasunnuna, þvi að tími gat ekki unnizt til þess á einni
nóttu frá Sauðlauksdal og þangað aptur ; þeir hafa gert það
í vikunni eptir hvítasunnuna (Jiklega 25. maí) því að báða
háiíðisdagana (22. og 23. mai) dvöJdu þeir í Sauðlauks-
dal. Svo er það heldur ekki nákvæmt, að Eggert hafi
Jagt af stað úr Skor eptir sólarlag, því að það hlýtur að
hafa verið um sólaruppkomu mánudagsmorguninn 30. maí,
enda ber sögnum saman um það. Annars er óþarft að
rekja hér ferðasöguna samkvæmt rímunum, því að þær
hera það sjálfar með sér, hvernig ferðinni var hagað,
enda hef eg víðasthvar bætt við skýringargreinum neðan-
máls um mánaðardagana.
II.
Daði fróði hefur þekkt afskript af þessum rímum Árna,
og hefur það nnnaðhvort verið Bókmentafélagshandritið
(B), eða samhljóða afskript. Tekur hann upp 4 erindi úr
síðari rimunni í æfisögu þeirri, er Iiann hefur samið, eða
satnað heimildum til, um Eggert Ólafsson, og er í safni
Jóns Sigurðssonar 322 4to með hendi sérn Jóns prófasts
Konráðssonar á Mælifelli, er mun allvíða hafa Iagfært
orðfæri sögunnar1). Sakir þess, að í æfisögu þessari eru
1) í œfiminningasafni í J. S. 164 fol., sem mun að
miklu leyti stafa frá Daða (hin svo nefnda „Andvaka“
hans), er samskonar æfisaga sem þessi, með hendi Geirs
Yigtússonar, rituð eptir eiginhandarriti Daða að miklu
leyti. Þar er og sérstök skýrsla um för Jóns Arasonar,
alveg samkvæm rímunum, tekin eptir „gömlu handriti",
sem hlýtur að hafa verið frumhandrit Jóns Arasonar, er
hann afhenti Árna til að yrkja út af. í hdr. þersu (J.
S. 164 fol.) er öll æfisagan meira í molum og ósamstæð-
ari en í J. S. 322 4 to, sem séra Jón Konráðsson hefur lagt
síðustu hönd á og fært í stílinn.