Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 243
235
Ijáðurn Laugarbólshálsi er það tré, sem jafiian logar á
ljós, og er það firnulegt1) að sjá; það sýndi mér séra Jón
á heimreisunni. Að morgni var að sjá til ísafjarðar sem
stöðutjörn væri í millum hengifjalla að Svansvik, og
kittust sjór og skriður æ; þó er þar fiskur í um há-
sumar, helzt langa, skata, flyðra. Munni fjarðarins er
Djúpið í norðri; svo gár hann í austsuður, suður og
suðvestur. Þar flutti séra Torfi Bjarnason oss yfir að
morgni á eexæriug með ákafa veiting, allt að Vogum,
eu hestar voru reknir innfyrir; það var hálf þing-
manualeið og slæmur vegttr með fjöru, en ófær með
flóði; var þar drukkið ákaít i Vogum. Nú er að ríða
yfir Svansvikurkáls; hann er hár og brattur; svo kem-
ur að Reykjarfirði, og er riðið fram með honum í
norður. Svo er að ríða yfir nes þar vestur, klettaháls
krattan með klifum að vestan; þá eru flatlendismelar
að Vatnsfjarðarstað. En Djúpið er æ til norðurs fyrir
öllum þeim fjörðum, hafi líkt, en aldrei sést megið-
kafið2 3 4), því Langadalsströnd8) og Snjófjallaströnd eru
fyrir handan (segja þeir þar). En Snæfjöll erhárfjalla-
klasi sem jöklar og múr, austur, norður; að vestri
kugar svo mikið Djúpinu, að munninn sést ei. Eyjar
1 því: 1. Æðey 60 hndr. eign, 2. Borgarey, er liggur
fyrir Vatnsfjarðarmunna, 3. Vigur, stór ey, há, vel
kyggð, fyrir framan Ögur, og fleiri.
Vatnsfjörður stendur norðaustur1 undir háum háls;
þar hefst fjall strax við tún, og er það óreitt þar'
Drettisvarða stár á hæstu hálsbrún yfir staðnura í
náttmálaatað, ef sól sæi þar þá; sólarsjón hylur háls-
11]n f vestri, en heiðrikan, góðan dag geklc egáajón-
1) Svo hdr., misritað fyrir firnalegt = furðulegt.
2) Svo hdr.
3) störn hdr., misritun fyrir strönd.
4) Svo hdr., á vist að vera: norðaustan.