Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 383
375
fagnaði. En það bjó undir, að Gnðmundur væri ekki
settur neðst i bekkinn, því strax átti liann að útskrif-
ast, og fór það sem til var ætlað um sæti hans1). Lærði
hann latinu-orð og einstöku talshætti latínska, er hann
reið þar eptir til dánardægurs, svo sem að segja: „Það
er exemplum sino exemplo11,2) „quamvis“, sem hann
sagði, að þýddi „eða so“3 4), „mirabile dictu“J), og ann-
að þess háttar, og þó mjög fátt, er til hans mátti
heyra. En bráðum veik hann úr skóla, þvi (að) þar
var ekki hans lopt, og var þá allur lærdómur hans bú-
inn, og ekki var til þess að hugsa, því (að) svo var
hann gáfudaufur, og þoldi.ekki aga eða aðfinslu, að
hann gæti mentun tekið.
Þegar Guðmundur var um það leyti að vera orðinn
fullorðinn, mun hann hafa mist föður sinn5 *), og þá átt
að njóta inntekta úr brauðinu það árið; fóll hann þá
i fullsælu, og hafði nú frjálst forræði eigna sinna. Og
er sögn, að hann hafi feingið fimm fjórðunga í smíð-
uðu silfri, og lausafó annað að því skapi, en um jarða-
góz er mér ókunnugt. Þó hygg eg, hann feingi Kala-
staði og kotið, 60 hundraða, en Langholt og aðra jörð
til mun hann síðar hafa feingið með konu sinni. Setti
G-uðmundur þá inn ungan hest, mjög fjöraðan, um vet-
urinn og ól sem bezt á töðu. En svo bar til, er frara
á mánuði kom, — var hann boðinn í veizlu; fórhann
þá i rauðan kjól, og hafði hið mesta við i öllum
1) Guðmundur var í Skálholtsskóla 1775—1780; varlinnn
þar „óreglulegur11 1775 og 1776, en 1777 neðstur i efra
bekk. Hann náði nldrei að verða stúdent.
2) þ. e. dœmi án dæmis, einsdæmi.
3) quamvis merkir: þó að, jafnvel þótt.
4) þ. e. furðulegt frásagnar.
5) Síra Gísli Snorrason dó 1780. Þá vnr Guðmundur 21
árs, fæddur í Odda í Júní 1759.