Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 427
417
á veginum. Það eru gleðimanna lög, þegar komið er
að þeasari kerlingu, að só nokkur í þeirra ferð, sem
þar kefur ei fyrr um riðið, þá skuli menn fara afbaki,
og þreingja honum upp á hana, ella hann skuli fría
sig með lofvísu nokkurri til hennar, hver þá er skrif-
uð upp á eitt af beinunum. £>ar kveður og þá hver,
sem getur, optast eina gamanvísu, annaðhvort hver til
annars upp á kerlinguna, ellegar undir hennar persónu.
Nokkrir láta þar og eptir kátlegar og á bein skrifað-
ar vísur npp á þá, sem þeir vita að innan skamms
eptir koma. Þá er og drukkin skál hennar, áður en
menn stiga á bak aptur, ef brennivín er við höndina.
Hinn síðari vegurinn, sem eg um gat, nefnilega
Sandur, er og svo 3 þingmannaleiðir milli bygða, og
iggur hann ofan i endann á Borgarfirði, af hverjum
sýslan hefur nafn, að þeim bæ, sem heitir Kalmans-
tunga. Hann er góður yfirferðar. Ei hefi eg hann nema
eitt sinn farið, og er honum því lítt kunnugur. Þó er
hann miklu grasminni en fyrri vegurinn, utan í sínum
vissu áfaungum. Af þeim vegi sést Arnarvatn, hvert
eg hygg sé hið þriðja mesta á íslandi af stöðuvötn-
um. í þvi er mikil silungsveiði. Við þetta vatn bygði
Grettir sér skála, þá hann var skógarmaður. A þe3S-
um vegi er og kallað Grettistalc. Það er yfrið mikið
bjarg, og stendur, að mig minnir, á þremur litlum
steinum, og svo stórt, að 20 manns fá því ei, að minni
hyggju, verkfæralaust úr stað komið, og það er eign-
að Gretti einum að hafa gert, sem segir í sögu bans.
Annar steinn er og sá á þessum vegi, sem kallaður
er Illugatak. Hann er látinn upp á annan stein, svo
stór, að 12 menn án verkfæra mundu konum þar trauð-
lega upp komið geta. Þessi Illugi var kallaður hinn
sterki. Ei er leingra siðan að hann var á dögum (en)
að Þorgeir sálugi ráð(s)maður á Hólum, bróðir bisk-
i ups Steins, sem sálaður er fyrir nokkrum árum, og
Blanda II. 27