Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 281
273
ögn, sbr. ekki grand, 2, tjón, að granda e-m, grand-
laus og grandvar, grandi þ. e. sandrif, grund, slétta
(líka baejarnafn) grundur (sbr. gefa grund e-u), grunur,
(e. það, sem grindst í huga manns), grunmaur(r) (maur-
inn svo nefndur af því að hann grindur), grunda og
igrunda. Enn er grótti og grótta verkfæri, sem grind-
ur, kvörn, og Grettir. Loks má nefna graður og grað-
fé. Grindill merkir það sem grundið er, eins og vindill
það sem undið er.
Jörðin er nú kölluð Grillir, sennilega af því, að hann
var í ábúð í landareigninni, þegar Grindill fór í eyði,
og gaf þá jörðinni nafn sitt, því jarðir eru æfinlega
kendar við bygð ból, en ekki við eyðibýli. Að Grillir sé
komið af Grindli þann veg, að Grindli hafi orðið Grilli
og þar af nýtt nefnifall, er varla rétt, því ndl tillíkist
ekki 11, hvorki í nafnorðum né sögnum, t. d. handlaug,
böndla, bendla (ekki halllaug, hölla, bella o. s. frv.),
jafnvel ekki þótt í sama atkvæði standi (svo sem
sundl). Framburðinn léttir þar úrfelling, en ekki til-
liking, íbr. sunl, ekki sull. I Wimmers málfræði er ekki
beldur getið slíkrar tillíkingar ndl í 11, og hún er sjálf-
sagt ekki til innan tungunnar.
Eljá (Snæfs.) merkir líklega urð eða möl, kallast
lika Klear (í Helgafellssveit D. HI). Orðið er komið
af sögninni klæja, klæ, kló, kleginn, sem líka hefir
veika beyging: kljá, kljáði, kljáð, kljáður eða kléa,
kléði, kléður, klénn. Klára (lika klá), og klár, hross
(því hross klæja haga, ganga nær jörð en kýr og
sauðir) o. fl. vísa á, að sögnin hafi og -ri beyging. Hún
merkir að yrja, núa, fægja. Klé (kljár) er kleginn eða
kléður steinn, gimsteinn eða gimur. Smiðurinn, sem
klær, heitir klénsmiður, en smíði er klént. Kljár vóru
hafðir í vefstólinn forna og í sörvi og hringa til
skrauts, likt og tíðir enn.
Aptur merkir nafnháttarnafn sagnarinnar kljá kvk.
Blanda II 18