Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 213
201
inikii verzlun, og niðursuða á lax fór þar fram i
geymsluhúsinu. Það voru því mörg salerni i bakhýsi
þar, en þegar alt fór um koll rótt fyrir 1870, urðu
ealernin óþörf, og þá lagði Sæfinnur, sem þá var ný-
kominn til bæjarins, undir sig tvö salerni, og hafði
fiólfestu sina þar upp frá því. — Sæfinnur var mesti
reglumaður, og drakk aldrei brennivin, nema hann
fengi það ókeypis. Það var því i almæli, að hann
ætti drjúgum peninga, þvi margan skilding innheimti
fiann. Um 1890 var bæli hans rifið og haugurinn rof-
inn.1) Það var hlaði, mannhæðar hár, og gildur faðm-
ur á hvern veg, af allskonar rusli. Það var götusorp
°g fjörurusl, fataræflar, flöskubrot og hverskonar ónýtt
ekran, og silfur og gull. Þar fundust rúmar 300 kr. i
gulli og silfri, auk fúlgu af ógjaldgengum, gömlum
peningum: specíum, ríkisdölum, rikisortum, mörkum,
ekildingum o. s. frv., sem þá voru úr gildi íýrir 15
krum. Peningarnir voru vafðir innan í bréf, hver pen-
'ngur fyrir sig, bréfunum stundum potað niður í frá-
lausa þumalgarma, og þeim aptur og bréfunum potað
flingað og þangað innan um alt skranið og sorpið.
•^■uk peninganna, vatnspeninganna, vatnsburðarkaups-
ins fyrir 20 ár, og nokkurra hattræfla og tómra flaskna,
v»r ekki nokkur sá hlutur i hinu mikla safni, sem
metinn mundi tvíeyrings virði. Eu þar fundust mörg
kundruð skóbætur, mörg hundruð flöskubrot, skeljabrot
Svo þúsundum skipti, mörg hundruð þumalsmokkar,
öörg hundruð ónýtar pjötlur.
Eigandinn stóð lengst af hljóður og hógvær yfir,
Bieðan hervirkið var framið, haugurinn rofinn. Geð-
Prýðinni hallaði aldri. En loks fór hann að gefa sig
vinnu með hinum, og tína saman hitt og þetta úr
haugnum, er honum var sárast um, og reyna að forða
Wi undan glötun. Einhverju smávegis var houum lof-
f) ísafold 1890, bls. 2S3.