Eimreiðin - 01.07.1930, Blaðsíða 51

eimreiðin
FRAMFARIR OG HORFUR
259'
væru bæjarbúar orðnir 50 þúsund og framkvæmdir bæjarins
byrfti að miða við þennan hraða vöxt, svo það sem gert væri
þetta ári& yrði ekki ónýtt að fáum árum liðnum. Þá reis upp
e>nn af forráðamönnum þessa bæjar og sagði, að það væri
nógu gaman að hlusta á þessa bjartsýnu menn, en það gengi
íullilla með atvinnu handa fólki nú, hvað þá heldur, ef fleira
yrði, og mikill vöxtur væri óhugsandi. Þetta er gamla við-
kvæðið hjá þeim mönnum, sem aldrei geta áttað sig á þeim
hmum, sem þeir lifa á, og alt kemur að óvörum. Þetta var
sagt, þegar hér voru 5 þúsund manns um aldamót. Hið sama
kvað við hjá þessum vitringum, þegar íbúatalan var orðin 10
búsund og hefur alt af kveðið við síðan. En bærinn hélt
áfram að stækka, og sá vöxtur hefur haldið viðstöðulaust
áfram til þessa dags og heldur vitanlega enn áfram, meðan
a*vinnuskilyrðin og atvinnumöguleikarnir leyfa. Afkoma manna
er ekkert lakari, hvort sem hér eru 25, 50 eða 100 þúsund
’tteðan atvinnumöguleikunum ekki er ofboðið. Þeir eru vitan-
'e9a hið eina, sem sníður vexti bæjarins stakk. En fer þeim
tá ekki bráðum að verða ofboðið? — Því fer fjarri.
Ef litið er á togaraútgerðina, sem ber Reykjavík uppi, þá
er augljóst, að það eru nú jafnmiklir möguleikar fyrir 40
*°9ara í viðbót eins og voru fyrir þessa 40 togara, sem nú
eru, fyrir 30 árum. Við strendur landsins veiða togarar svo
hundruðum skiftir frá öðrum þjóðum. Allir þessir togarar
9$tu eins vel verið íslenzkir. Nú er veitt með togurum án
e*a margfalt meira en áður var gert með jafn mörgum fiski-
skipum. Vafalaust hefðu menn álitið fyrr á tímum, að ef í
síað fiskiskipanna kæmu jafn mörg önnur skip, sem væru tí-
^lt aflameiri, þá myndu fiskimiðin þrjóta. Mér er ekki kunn-
u2t, að menn hafi enn fengið neinar ótvíræðar sannanir þess,
tiskimiðunum væri ofþyngt, þannig að fiskur væri að ganga
tii þurðar. Þessi síðustu ár benda sannarlega heldur ekki í
ká átt. Þó að í sjálfu sér sé auðvelt að hugsa sér, að hægt
Se að ofbjóða íslenzkum fiskimiðum, þá yrðu það væntanlega
utlendu togararnir, sem erfiðari eiga aðstöðu, er fyrst myndu
rVma og hverfa. Ég get því ekki annað séð, en að útgerðin
aer við land og þá eins í Reykjavík bjóði enn um langan
aldur nær þrotlausa atvinnumöguleika.