Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1930, Side 67

Eimreiðin - 01.07.1930, Side 67
eimreiðin NUNNAN 275 nunnukápunni aftur, sem hún hafði geymt vandlega, og hvarf nieð leynd brott úr kastalanum. Kaldur stormur haustnætur- innar lék um hana á leiðinni, og fölnað skógarlaufið feyktist 1il og frá á veginum til klaustursins, sem hún hafði eitt sinn flúið. Hún handlék talnaband sitt og baðst fyrir í sífellu um leið og hún rendi huganum yfir liðnar stundir lífsins, sem hún hafði notið. Þannig hélt hún ótrauð áfram, unz hún stóð aftur fyrir hliðum klaustursins. Þegar hún barði, kom nunnan fram, sem 2ætti dyranna, og var nú orðin ellilegri en áður. Hún heils- aði Beatrix með nafni ósköp blátt áfram, rétt eins og að- homukonan hefði aðeins verið svo sem hálftíma í burtu. Beatrix gekk fram hjá henni og inn í kirkjuna, kastaði sér á kné frammi fyrir altari heilagrar guðsmóður, sem tók til roáls á þessa leið: »Þú hefur verið fulllengi í burtu, dóttir sæl! Ég hef gegnt djáknastörfum þínum allan tímann, en þó tykir mér nú vænt um, að þú ert hér komin og getur tekið ^ið lyklunum aftur*. Myndin beygði sig niður og rétti Beatrix lyklana, en hún varðbæði undrandi og glöð yfir þessu mikla kraftaverki. Hún tók tegar til daglegrar iðju, leit eftir hér og þar, og þegar hringt var til miðdegisverðar, gekk hún að sæti sínu við borðið. Margar nunnurnar voru nú gamlar orðnar, aðrar dánar, ungar nunnur höfðu bæzt við í hópinn og abbadísin, sem sal í önd- vegi við borðið, var önnur en áður. En enga grunaði neitt ynr Beatrix, sem settist í sitt gamla sæti, því að hin heilaga mær hafði jafnan gengið í nunnunnar stað og í hennar e*9in mynd. Nú liðu ein tíu ár, og bar þá svo til eitt sinn, að nunn- urnar ætluðu að halda hátíð eina mikla. Hafði þeim komið saman um, að hver þeirra skyldi færa guðsmóður að gjöf eitthvað það, er þær gætu dýrmætast fundið. Ein gaf skraut- lega útsaumaðan kirkjufána, önnur altarisdúk og sú þriðja messuskrúða. Ein orti lofkvæði á latínu, önnur bjó til lag við tað, sú þriðja ritaði bænabók og teiknaði hana skrautstöfum. ^®r, sem ekki gátu annað, saumuðu barninu ]esú nýja skyrtu, °9 nunnan, sem hafði á hendi matreiðsluna, bakaði handa jólaköku. Beatrix var sú eina, sem ekkert hafði búið til,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.