Eimreiðin - 01.10.1931, Síða 102

414
KREUTZER-SÓNATAN
eimreidin
alt þetta andlega ætti að lýsa sér í samræðum milli elskend-
anna. En svo var ekki hjá okkur. Við áttum þvert á móti
mjög ilt með samræður, þegar við vorum ein saman. Allar
samræður reyndust okkur sannkailað erfiði. Ef manni hafði
dottið í hug að segja eitthvað, þá var það sagt, og svo
tekið að brjóta heilann um, hvað ætti að segja næst. Og auð-
vitað var ekkert til að segja. Alt, sem hægt var að tala um
í sambandi við framtíð okkar og væntanlegt heimili, var þegar
margsagt fyrir Iöngu. Og um hvað áttum við svo sem að tala?
Ef við hefðum blátt áfram verið dýr, þá hefði okkur nátt-
úrlega ekki dottið í hug að halda, að við gætum talað saman,
en nú var ekki svo vel, heldur bar okkur skylda til að tala
saman, þó að ekkert væri til að tala um, þar sem umhugs-
unarefnið við þessi tækifæri verður alls ekki tæmt með
samræðum.
Ofan á þetta bætist svo þessi andstyggilegi siður að gefa
unnustunni sælgæti, þetta ógeðslega sætindaát, alt þetta fyrif
ferðarmikla umstang undir brúðkaupið: samningar um nýia
íbúð, um það hvernig svefnherbergið eigi að vera úr garð'
gert, — og rúmin, morgunkjólarnir, kápurnar, nærklseðin,
búningsborðin o. s. frv., o. s. frv.
Auðvitað er það svo, að þegar fólk giftir sig samkvæmt
»Heimilisaganum«, sem gamli maðurinn mintist svo oft a
áðan, þá verður alt þetta umstang með heimanmundinn, rúminr
yfirsængur og kodda, tómt aukaatriði, en hin heilaga athöfn
sjálf aðalatriðið. En fólk af okkar sauðahúsi trúir ekki á, a^
það sé nokkuð heilagt við hjónabandið, þó að það leggi mönn-
um skyldur á herðar. Mönnum dettur ekki í hug að halda>-
að hjónabandið og hin kirkjulega vígsluathöfn sé annað sn
nauðsynlegt formsatriði til þess að geta komist yfir eina, a'
kveðna konu. Eg hygg, að varla muni einn af hverjum tíu trua
því, að vígsluathöfnin hafi nokkra aðra þýðingu, auk þess sem
varla mun finnast einn meðal hundraða, sem ekki hefur átt
vingott við konu áður en hann giftist, og varla einn af hveri
um fimmtíu, sem ekki er ákveðinn í að draga konuna s'.na a
tálar við fyrsta tækifæri. Hve hræðilega þýðingu f®r
alt umstangið í þessu Ijósi!
í þessu sem öðru snýst alt um hið sama: Hér er verið ao