Eimreiðin - 01.10.1931, Síða 113

E1MREIÐ1N
KKEUTZER-SÓNATAN
425
staðar í Evrópu. Allir spítalar fyrir taugaveiklað fólk eru fullir
nióðursiúkum konum, sem hafa brotið lögmál náttúrunnar.
^lúklingar Charcots1) og aðrir flogaveikir aumingjar eru alger-
E9a lamaðir bæði á líkama og sál, og alstaðar er af þessum
s°mu ástæðum fult af hálflömuðum aumingjum.
Qerið yður í hugarlund þá ábyrgð, sem konan tekur á sig
nm meðgöngutímann og meðan hún hefur afkvæmið á brjósti.
efta unga og veika líf, sem síðar meir á að taka við af
Peim fullorðnu og halda áfram starfi þeirra, fær hér alla sína
umönnun og hjúkrun. Þetta starf móðurinnar er heilagt, en
samt er það svívirt, — og þegar maður hugsar um á hvern
ftatt það er svívirt, þá fer hrollur um mann! Samt er verið
tala um frelsi konunnar og réttindi! Það er alveg eins og
að mannæturnar, sem fita fanga sína áður en þeim er slátr-
j* ; ^æru að tala um það við þá, hvernig bezt mætti tryggja
^im frelsi og réttindi*.
sem ferðafélagi minn sagði um þessi efni, var mér nýtt
°9 hafði djúp áhrif á mig. Ég gat því ekki að mér gert að
9fípa fram í.
*En sé þetta eins og þér segið, verður afleiðingin sú, að
^aður þorir ekki að láta sér þykja vænt um konuna sína
nema annaðhvort ár, og maðurinn . . .«
*Og maðurinn getur náttúrlega ekki án þess verið! Þarna
°mið þér
enn með eitt, sem þessir blessaðir fórnarprestar
Ulsmdanna hafa talið fólkinu trú um. Ef ég mætti ráða, skyldu
ess>r kuklarar sjálfir verða að taka á sig allar þær skyldur
°nunnar, sem að sjálfra þeirra áliti eru því til fyrirstöðu, að
mapurinn fái fullnægt þörfum sínum. Þá mundi koma annað
1 strokkinn. Það þarf ekki annað en telja fólkinu trú
f. ’ t»að geti hvorki verið án brennivíns, tóbaks eða mor-
s> tá finst því, að alt þetta sé nauðsynlegt. Það er alveg
ns og gUg sjálfur hafi ekki vitað, hvað mönnunum væri fyrir
u> og alt gangi svo á afturfótunum af því hann hafi gleymt
sPYrja kuklarana til ráða.
annleikurinn er nú samt sá, að þessu verður ekki þannig
rir komið eins og menn æskja. Karlmaðurinn þykist þurfa
ó Fr
*9ur franskur læknir (1825-1893).