Eimreiðin - 01.10.1947, Síða 53

eimreiðin
Islenzk landkyrLning
í Vesiurheimi.
Vestur-lslendingar hafa jafnan lagt sig fram um að kynna
Island og íslenzka menningu sem bezt meðal þjóða Vesturheims
°g varðveita þjóðlegar minjar. Þessi viðleitni heldur áfram meðal
afkomenda Islendinga vestra, þó að íslenzk tunga eigi með hverri
nýrri kynslóð erfiðara uppdráttar og óttast sé um, að hún muni
^eð tímanum deyja út. Þannig hefur íslenzk-kanadiski klúbbur-
lnn í Winnipeg bætt tveim nýjum atriðum á stefnaskrá sína í
bjóðverndunar skyni. Þessi ákvörðun var tekin á aðalfundi
^lúbhsins 16. júní síðastliðinn. Fyrra atriðið er að staðfæra og
' arðveita allt, sem hefur sögulega þýðingu fyrir Vestur-Islendinga
°g niðja þeirra, frá frumbyggjunum í íslenzku nýlendunum
'estra. Síðara atriðið er að athuga og gefa út í úrvali tónsmíðar
r®lenzkra rnanna og afkomenda þeirra í Norður-Ameríku, bæði
aður birtar og áður óbirtar. Mun þetta geta orðið mikið safn og
*nerkilegt.
Við liér lieima á gamla landinu megum vera löndum vestra
. _ at fyrir alla slíka kynningu, sem fer vel úr hendi og eykur
^r,'Uan skilning á landi og þjóð. Stórþjóðirnar verja miklu fé
ag að kynna sjálfar sig meðal annarra þjóða og telja mikilvægt,
'el takist. Smáþjóð, sem við Islendingar, á mikið undir því
^ omið, að vera vel og réttilega kynnt út á við. Við höfum að
}'* fsögðu ekki efni á að verja miklu fé til slíkra hluta, enda er
víst, að vel takist það starf, þó að fé sé fyrir hendi.
. u ftáli skiptir að eiga vísa sjálfboðaliða erlendis, sem eru
lr 8°mi sinnar stéttar og njóta álits og trausts þar, sem þeir
o aðsetur. Slíkir menn geta orðið og verða oft með starfi sínu
amkomu ættlandi sínu til meira gagns og sæmdar en kostn-
arsamir sendiherrar.
}'es8u ari voru háðar tvær þjóðasamkomur eða hátíðir með
htöku frá mörgum þjóðabrotum í Vesturheimi, þar sem Is-