Eimreiðin - 01.10.1947, Blaðsíða 75

eimreiðin
Sýn.
Saga eftir Rabindranath Tagore.
I.
Á þeim árum, þegar ég var
kornimg eiginkona, eignaSist ég
andvana fætt barn, og sjálf var
eg mjög hætt komin. Ég var
lengi að ná mér aftur, og það
''ersta var, að sýn augna minna
dapraðist jafnt og þétt.
Eiginmaður minn var um
þetta leyti að lesa læknisfræði.
Honum fannst það lán í óláni
°kkar, að liann fékk þarna
tœkifaeri til að beita læknis-
^fæðilegri þekkingu sinni við
^tg- Og hann fór sjálfur að
reyna að lækna í mér augun.
Eldri bróðir minn var að lesa
|!°dir embættispróf í lögfræði.
einn kom hann til að finna
^g’ °g lionum hnykkti við,
Pegar hann sá mig.
vHvað ert þú að hafast að?“
8®gði hann við manninn minn.
” 11 gerspillir augunum í Kumó
neð þessu liáttalagi. Þú átt að
nn í góðan lækni þegar í stað“.
Maðurinn minn svaraði
Sremjulega: „Hvað gengur á!
Óður l*knir getur ekki gert
eitt meira en ég. Það er aug-
J°st, hvað að er, og meðulin
°111 vel kunn“.
Bróðir minn, sem ég kallaði
Dada, svaraði með fyrirlitning-
arsvip: „Það lítur út fyrir, að
þú teljir engan mun á þér og
háskólakennurunum í lækna-
deildinni, þar sem þú ert við
nám“.
Maðurinn minn, sem nú var
orðinn reiður, svaraði: „Ef þú
giftist einlivern tíma og upp
kemur deila um eignir konu
þinnar, mundir þú ekki taka
lögfræðilegum ráðleggingum
frá mér í málinu. Hvernig lield-
ur þú þá, að þú getir komið
og lagt mér ráð í læknisfræði?“
Meðan þeir voru að deila um
þetta, hugsaði ég með sjálfri
mér, að jafnan færi svo, þegar
tveir lierkonungar legðu til
orustu, að þá yrðu þeir sak-
lausu og minni máttar að líða
fyrir ofstopana. Hér liáðu tveir,
mér nákomnir, sennu, en sjálf
varð ég að líða fyrir ofsa þeirra.
Mér fannst líka óréttmætt, að
fjölskvlda mín væri að blanda
sér í mál, sem henni kom í
rauninni ekki við eftir að ég
var gift og farin úr heimahús-
um. Að réttu lagi komu gleði
mín og sorgir eiginmanni mín-