Eimreiðin - 01.10.1947, Qupperneq 71

EIMREIÐIN 9ÓL OG SUMAR Á HÚNAFLÓASTRÖNDUM
295
gilið fræga. Hafa þar og víðar fundizt leifar af gróðri, sem vaxið
hefur fyrir ævalöngu í miklu hlýrra loftslagi en hér er nú. Hafa
þá vaxið hlynur, eik, beyki og fleiri suðræn skógartré. Við sáum
blaðför og fundum hluta af fornum trjábol í leirflögum undir
þykkum blágrýtisklöppum. Hefur runnið drjúgt af hrauni, síðan
sá gtofn óx. „Það eru svona milljón ár eða meir síðan þetta tré
teygSi limar móti sólu“, sagði jarðfræðingur einn, sem ég sýndi
bolinn.
í Tröllatungu var kirkja, sem lögð var niður fyrir um aldar-
fjórðungi síðan. Nú eru hjónin að breyta þýfðum kirkjugarðinum
í víði- og birkilimd. Mætti það vera mörgum til fyrirmyndar.
Dálítill, laglegur blómagarður er við bæinn, og annast húsfreyjan,
Ragnheiður Árnadóttir, hann með mestu umhyggju. Er það teg-
Undaflesti blómagarðurinn, sem við sáum á Húnaflóaströndum.
f*ar vex birki, víðir, ribs, geitblöðungur, venusvagn, regnfang,
gemsufífill, dagstjarna og margt íslenzkra jurta, t. d. bumirót,
garðabrúða, blágresi, þrílit fjóla, fjalldalafífill, engjarós, brönu-
grös, hvannir, bládeplur o. fl., o. fl. Ætti fólk að gera meira að
því að flytja íslenzkar skrautjurtir í garðana.
Við komuin að Húsavík á beimleiðinni. Finnst þar einnig
aurtarbrandur. Blómagarður er við bæinn. 1 skurði við túnfótinn
Vex skriðdepla, en bana sáum við óvíða í ferðinni. Fólkið vissi
bka um stóra, fallega, rauðblómgaða jurt í Hrólfsmýrarklettum
°g bað okkur að líta á hana. Reyndist þetta vera sigurskúfur, ein
bin tilkomumesta íslenzk jurt, þegar bún er í fullum blóma. Þrífst
bún prýðilega í görðum, en er skæð að breiðast út með jarðrengl-
Urn-'— Daginn eftir fórum við út í Skeljavík og víðar um nágrenni
Hólmavíkur. Þar vex mikið af broddkrækli á þurrum stöðum
1 8jávarbökkum og klettum. Langkrækill vex þar sem deigara er.
Öinir kræklarnir, sá skammi og sá hnúskótti, eru algengir um
ailt. Brekkurnar við víkina eru sumstaðar bláar af umfeðmingi,
etl bann er óvíða á þessu svæði. Þar er líka gleym-mér-ei og þrílit
Ijóla. Hnappstör sáum við aðeins þar í ferðinni. Holurt er sjald-
gæf og vantar á stórum svæðum.
■Nú leið að heimfarardegi. Við vorum búnir að safna miklu af
Jnrtum til þurrkunar, og seinasta daginn tók Gröntved allmargar
jurtir með rót, til erfðafræðirannsókna handa Áskatli Löve.
Hafði þetta verið fróðleg för og skemmtileg. Alltaf var veður-