Eimreiðin - 01.10.1947, Síða 85

kimreiðin
RADDIR
309
og veröur væntanlega að sitja uppi
með það“, bætti hann við. „Því
þá það?“ spurði kona hans; „önn-
ur lönd skjpta um nöfn; hvers
vegna skytdi ekki ísland gera
eins?“ Þeirri konu vöfðust aldrei
rökin, og alltaf gekk hún beint að
kjarna hvers mals. Mér er óhxtt
að fullyrða, að þegar umræðum
sleit, hafði hún sannfært okkur
báða um það, að vegna sinna eigin
hagsmuna bæri íslandi að skipta
um nafn.
En þá er val nafnsins. í hinni
prýðilegu bók sinni, PIONEERS
OP FREEDOM, hcurmar Svein-
björn prófessor Johnson það, að
Island skyldi hljóta þetta kalda
uafn, en huggar sig við hitt, að
það hafi nauðulega sloppið við að
nefnast Smjörland; og skárra sé
það þó að heita íslendingur en
Smjörlendingur. Hvað mundi sá
ágæti maður hafa sagt úm að
verða Sóllendingur eða Sóleying-
ur? Þessi nöfn hefur mér ávallt
fundizt að væru hvort um sig ekki
annað en liagleg vasaútgáfa af
hinni klassisku áminningu Lud-
Vlgs Davids: „Hina heiðruðu
kaupendur bið ég aðgæta, að ein-
ungis það export-kaffi er gott og
e9ta, sem er með minni undir-
skrift". Þau minna á íslenzkan
forleggjara, sem hefur gefið út
lélegar bækur (eða sæmilegar
bækur, en þá gefið þær illa út)
°9 þarf því að skruma. Hvernig
xtli að sunnlenzkir bændur hefðu
kunnað við það síðastliðið sumar
heita Sóllendingar og sjá svo
ekki sólina vikum eða mánuðum
saman?
Hvað skyldi vera athugavert við
uafnið Eyland?
Það kostaði Sókrates lífið, að
hann krafðist raka. Ég vona, að
Egill Hallgrímsson sleppi betur
frá sömu sökinni.
Sn. J.
ÍSLAND.
í júll—septemberhefti Eimreið-
arinnar 19U7 birtist grein, sem
nefnist ísland — Eyland. Grein-
arhöfundur nefnir nokkur dæmi
um þekkingu erlendra manna á
íslandi og íslendingum. Öll dæm-
in, sem tilgreind eru, sýna það
eitt, að þeir, sem skoðun slna láta
þama í Ijós, eru harla fáfróðir
um eina helztu menningarþjóð
Norðurálfunnar, þótt fámenn sé.
Álit manna á öðrum löndum og
öðrum þjóðum byggist fyrst og
fremst á þeirri fræðslu, sem við-
komandi fá um lönd og þjóðir'.
Alls ekki á því, hvað landið eða
þjóðin heitir, sem um er að ræða.
í .Öðru lagi skapast álitið af við-
kynningu.
Fyrrum mun það hafa verið álit
margra sunnan til í Evrópu, að
öll Norðurlöndin væru lítt byggi-
leg fyrir ís og kulda, og þeir, sem
þar hefðust við, væru menningar-
snauður lýður. Ekkert þessara
landa ber nöfn, sem fela í sér ís-
heiti, og ekkert í nöfnunum minn-
ir á kulda. Ef til vill kann enn
að eima eftir af þessum hugmynd-
um meðal alþýðu manna í suð-
lægum löndum, en það skiptir ekki
máli í þessu sambandi. 1 öllum
tilfellum er slíkt álit sprottið af
fáfræði.
Það virðist næsta haldlaus álykt-
un að búast við því, að álit út-
lendinga væri betra á landi voru,
eða þekkingin meiri, þótt landið
héti annað en ísland. Við verðum