Eimreiðin - 01.10.1957, Síða 32

264
EIMREIÐIN
kom úr Grænlandsferð sinni, var hann eitt ár á læknaskólan-
um hér. Þetta gerði hann til að öðlast meiri þekkingu á líf-
eðlisfræði en kostur var í Hafnarháskóla. Taldi hann síðan
þennan lærdóm mjög mikilsverðan og lofaði mjög Guðmund
Magnússon prófessor og fleiri kennara sína. Finnst mér ekki
úr vegi hér að minnast þess, að Henrik heitinn Erlendsson
læknir, merkur maður, sagði mér, að Guðmundur hefði haft
orð á því við nemendur sína síðar, hvað honum hefði þótt
dr. Helgi áhugasamur og framúrskarandi námsmaður.
VI.
Á fyrstu árum þessarar aldar fór dr. Helgi að fást við sál-
fræði og heimspeki. Síðar tóku þessi viðfangsefni hug hans
allan. Hóf hann á þessum árum rannsókn á eðli svefns og
drauma og sagðist hafa ásett sér að halda þeim rannsóknum
áfram meðan hann lifði. í fyrstu gerði hann sér vonir um að
auka eitthvað þekkinguna á eðli vitundarinnar og lífsork-
unnar. Er fróðlegt að fylgjast með þessum rannsóknum með
því að lesa ritgerðir hans í blöðum og tímaritum frá þessum
árum og sjá hve honum miðar markvisst áfram á rétta leið.
Ég hef í huga grein, sem birtist í októberblaði „Óðins“ 1911
og nefnist „Sálufélag". Fjallar hún öðrum þræði um þjóðtrú
og þjóðsögur, og minnist hann þar á Sæmund fróða og sagnir,
sem um hann mynduðust, einkum þá söguna — sem hann telur
eftirtektarverða — er Sæmundur hafði sálufélag við mann í
öðrum landsfjórðungi. Er sagt, að Sæmundur hafi gert sér
ferð til að kanna geð þessa sálufélaga síns og gladdist, er hann
fann, að sálufélaginn var góðlyndur og stilltur vel. Eftir
nokkra athugun á þessu fyrirbæri segir dr. Helgi. „Hvað átt
sé við með sálufélagi, ætla ég lítið að reyna að skýra að sinni,
en nefna aðeins nýja sögu, sem ekki er alls ófróðleg um þetta
efni.“
Hann tilgreinir nú ritgerð í „Óðni“, þetta ár, eftir Magnús
Helgason skólastjóra um séra Steindór Briem. Hafi séra Stein-
dór einhverju sinni á námsárum sínum verið sjónarvottur að'
eftirtektarverðum atburði, sem þarna er greint frá. í lok rit-
gerðarinnar segir dr. Helgi, — er tilgreint er hér orðrétt:
„Þessi saga var það, sem fyrst kom mér til að ætla, að það