Eimreiðin - 01.10.1957, Blaðsíða 49

GUNNAR BR. SIGMUNDSSON KVEÐUR BÆINN 281
°ieð höndum, hlaut óhjákvæmilega að komast á snoðir um
ýmis mikilvæg hernaðarleyndarmál, enda höfðu þeir engelsku
tekið af honum eið, þegar þeir réðu hann til starfsins. Sams
konar eið og liðsforingjarnir voru látnir sverja. Bryti hann
þann eið, gat enginn jarðneskur máttur aftrað því, að lrann
yrði skotinn. Auðvitað yrði látið heita svo, að hann hefði
framið sjálfsmorð eða orðið fyrir slysi, en ... nei, það var
ekkert spaug.
Mangi mehe hlustar á, en leggur ekkert til málanna. Bölvar
ekki og segir Gunnar ekki ljúga.
Og Gunnar, sem er slíkri háttprýði og hlédrægni kunningja
S1ns óvanur, brýtur heilann um, hvað valda muni. Er honum
sjálfum tekinn að förlast frásagnarlistin? Eða er hugmynda-
frngið tekið að lamast? Hann drekkur og sækir í sig veðrið.
Síðan stendur liann á fætur, hægt og rólega, læðist fram að
úyrunum og lokar þeim; gengur að kassanum, sem Mangi sit-
Ur á, og starir nokkra stund á Manga, hljóður og svipdulur . . .
..Magnús Magnússon! Ég þekki þig. Ég veit, að þú ert for-
hertur syndari, síbölvandi klámhundur, sem ekki ber minnstu
Vllðingu fyrir skaparanum eða öðrum háttstandandi persón-
um. Og fjandakorninu, að þú hefur áhuga á mannúðar- og
menningarmálum."
Mangi mehe svarar engu. Hann starir út í bláinn á milíi
Eýss, sem hann drekkur. Væri hann í nótt eins og hann á að
^er> mundi liann hlæja að þessum orðum Gunnars og taka
Pau sem hrós. Svipdul Gunnars vekur að vísu með honum
u°kkra forvitni, en enga hugsun.
”Ér þér trúandi fyrir leyndarmáli?"
Mangi mehe rumskar. Það býr einhver skollinn undir þessu.
svarar seint.
>.Eg veit það ekki,“ segir hann. „Ég man ekki til þess, að
n°kkur maður hafi hætt á það.“
„Þú segir það,“ Gunnar Br. Sigmundsson strýkur lófa um
enni sér og hugsar. „Jæja, ég ætla nú samt að hætta á það. Ég
*^Ul þVl ekki fyrr en ég tek á, að þú reynist mér sá ódrengur
SVlkja mig. Og gerir þú það, skal ég, að mér heilum og lif-
andi, V1nna eið að því, að þú sért mér samsekur og hafir alltaf
'erið> °g þá verðum við báðir skotnir."