Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1957, Síða 49

Eimreiðin - 01.10.1957, Síða 49
GUNNAR BR. SIGMUNDSSON KVEÐUR BÆINN 281 °ieð höndum, hlaut óhjákvæmilega að komast á snoðir um ýmis mikilvæg hernaðarleyndarmál, enda höfðu þeir engelsku tekið af honum eið, þegar þeir réðu hann til starfsins. Sams konar eið og liðsforingjarnir voru látnir sverja. Bryti hann þann eið, gat enginn jarðneskur máttur aftrað því, að lrann yrði skotinn. Auðvitað yrði látið heita svo, að hann hefði framið sjálfsmorð eða orðið fyrir slysi, en ... nei, það var ekkert spaug. Mangi mehe hlustar á, en leggur ekkert til málanna. Bölvar ekki og segir Gunnar ekki ljúga. Og Gunnar, sem er slíkri háttprýði og hlédrægni kunningja S1ns óvanur, brýtur heilann um, hvað valda muni. Er honum sjálfum tekinn að förlast frásagnarlistin? Eða er hugmynda- frngið tekið að lamast? Hann drekkur og sækir í sig veðrið. Síðan stendur liann á fætur, hægt og rólega, læðist fram að úyrunum og lokar þeim; gengur að kassanum, sem Mangi sit- Ur á, og starir nokkra stund á Manga, hljóður og svipdulur . . . ..Magnús Magnússon! Ég þekki þig. Ég veit, að þú ert for- hertur syndari, síbölvandi klámhundur, sem ekki ber minnstu Vllðingu fyrir skaparanum eða öðrum háttstandandi persón- um. Og fjandakorninu, að þú hefur áhuga á mannúðar- og menningarmálum." Mangi mehe svarar engu. Hann starir út í bláinn á milíi Eýss, sem hann drekkur. Væri hann í nótt eins og hann á að ^er> mundi liann hlæja að þessum orðum Gunnars og taka Pau sem hrós. Svipdul Gunnars vekur að vísu með honum u°kkra forvitni, en enga hugsun. ”Ér þér trúandi fyrir leyndarmáli?" Mangi mehe rumskar. Það býr einhver skollinn undir þessu. svarar seint. >.Eg veit það ekki,“ segir hann. „Ég man ekki til þess, að n°kkur maður hafi hætt á það.“ „Þú segir það,“ Gunnar Br. Sigmundsson strýkur lófa um enni sér og hugsar. „Jæja, ég ætla nú samt að hætta á það. Ég *^Ul þVl ekki fyrr en ég tek á, að þú reynist mér sá ódrengur SVlkja mig. Og gerir þú það, skal ég, að mér heilum og lif- andi, V1nna eið að því, að þú sért mér samsekur og hafir alltaf 'erið> °g þá verðum við báðir skotnir."
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.