Eimreiðin - 01.10.1957, Blaðsíða 62

294
EIMREIÐIN
Utidir faví ijalli
Hátt ber þitt fjall og ofar öðrum tindum
eggjar og skriður heilsa sól og vindum,
en grœnir hlíðargeirar blómum hlúa.
Gaman er undir fjalli því að búa..
Á kyrrum morgni drýþur dögg af stráum,
er dagur rís á sumarhimni bláuni.
í nálœgð tign og fegurð fjallsins skín.
I fjarlægð kyrrð og ró þess leitar þín.
Undir þvi fjalli einatt muntu búa,
elska þess sól og vinda, rödd þess trúa,
finna grjót þess við il þér, þess eggjar og skriður,
angan þess teyga, leggjast i gras þess niður.
Og bak við það fjall mun sólin i heiðrikju sinni
setjast eitt kvöld, er lýkur vegferð þinni.
☆
Ari grundvallaði íslenzkar bókmenntir, og áhrif þess starfs eru ekki
tímabundin. En einnig að öðru leyti er verk hans ekki tímabundið-
Eins og allt, sem ágætt er, hefur það gikli sitt án tillits til efnisins, sem
það fjallar um. Það er vegna hins siðferðilega innihalds sjálfrar athafm
arinnar. Ari hefur nú hvílt í jörðu nærri átta aldir, en sannleiksást hans
er jafn-lifandi, jafn-áhrifamikil nú og þegar hann var ofan moldar. Og
hefur jafnmikinn boðskap að flytja, er jafnmikil nauðsyn nú og þa'
Óþrotleg kappkostun þess að ganga veg sannleikans, að leita þess, sem
sannast er í hverju máli; óbrigðul regla, hafi maður numið eða sagt
eitthvað rangt, að hafa það heldur, er sannara reynist. Þetta er ekki
aðeins boðorð fyrir vísindamenn. Þetta er ekki aðeins skylda fyrir blaða-
menn og fréttamenn. Það er öllum mönnum heilræði að hafa þetta að
sinni andlegu iðkun. Með því einu er unnt að öðlast og varðveita heil-
brigði hugans, með þessu einu er unnt að stefna móti meira ljðSI'
Einar Ólafur Sveinsson.
i erindi um Ara fróða.