Eimreiðin - 01.10.1957, Síða 41

DR. HELGI PJETURSS
273
X.
Dr. Helgi var mjög fyrirmannlegur í allri framgöngu, svo
að af bar, norrænn mjög í sjón. Svipurinn sérstæður, fagur
og hreinn. Líkamsrækt stundaði hann, sérstaklega sundíþrótt.
Hann var í öllu óvenjulegur maður, sem ekki mun gleym-
ast þeim, er sáu hann. Menn eins og dr. Helgi koma ekki
fram meðal þjóðarinnar nema með aldamillibili, svo fágætir
eru þeir. Því hörmulegra er, að ekki skuli vera hægt að veita
þeim þá viðurkenningu og aðstoð, sem nauðsynleg er, meðan
verið er á vegi með þeim. íslendingar báru ekki frekar en
aðrir gæfu til þess. En þó að svo væri, þá er það trúa mín,
að síðar rísi upp sú kynslóð á landi hér, sem manndóm, vil
°g vilja hefur á að færa sér í nyt hið mikla starf hans til
blessunar fyrir alla framtíð. — Þó að dr. Helga auðnaðist ekki,
•neðan hann dvaldi hér á jörðu, að fá viðurkenningu fyrir
binar miklu uppgötvanir í heims- og líffræði, þá ber þess að
tthnnast, að honum hlotnuðust viðurkenningar og lieiður fyr-
lr önnur störf sín. Frá Hafnarháskóla fékk hann doktorsnafn-
bót fyrir rannsóknir sínar og ritgerð um jarðfræði íslands
arið 1905. Árið 1943 var hann kjörinn heiðursfélagi Jarð-
h'æðifélagsins danska. Einnig var liann á efri árum kjörinn
beiðursfélagi Hins íslenzka náttúrufræðifélags og kjörfélagi
búnaðarfélags íslands.
Dr. Helgi kvæntist 30. marz 1904 Kristínu Brandsdóttur frá
Hallbjarnareyri, Bjarnasonar í Bár í Eyrarsveit. Þau slitu sam-
Vlstir. Börn þeirra eru: Pétur Hamar, Anna Sigríður píanó-
Hikari, Þórarinn Brandur og Helga Kristín. Pétur Hamar
andaðist 3. okt. 1923. Hann var mikið mannsefni. Einnig
varð dr. Helgi fyrir þeim harmi að missa á efri árum dóttur
sína Helgu.
Lengst af bjó dr. Helgi við þröngan fjárhag. Má nærri
£eta, hve mjög það hefur lamað starfsorku hans. Nokkuð
greiddist úr þessu, er á ævina leið. Laun hans hækkuðu þá
n°kkuð. En mest mun hér úr hafa greiðzt fyrir tilstilli Önnu,
dóttur hans, sem bjó með honum nokkuð á þriðja áratug.
Hin greinda kona skildi vel hið mikla starf föður síns og
annaðist hann með dótturlegri umhyggju til hinztu stundar.
<r alls óvíst, að honum hefði auðnazt að leysa af höndum