Eimreiðin - 01.10.1957, Side 43

L j óð
eftir
Þorgeir Sveinbjarnarson.
Upp úr hádegi
Er Ijúsið vaknaði,
voru augu dalsins rök
af gleði,
og pu breiddir bros þilt
d lyngperluna
og lindina.
Það var eklú þín sök,
að svali dagsins
máði burt
myndina.
Ljósheygur
Þótt nakið brjóstið
hylji húmið vært,
um hugann nœðir
gegnum rökkurfötin.
Á leyndum kvíða logar
furðuskcert,
er Ijósið seytlar inn
um stjörnugötin.