Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1957, Page 81

Eimreiðin - 01.10.1957, Page 81
RITSJÁ 313 Sigurðar Helgasonar, og loks er þá sagan komin öll. Fyrri lilutinn spáði góðu um sög- una alla. Við kynntumst þar um- hverfi og aldarhætti, og höfundur dró þar persónurnar skýrum drátt- um og vakti eftirvæntingu um það, hvað mundi drífa á daga þeirra. Og þetta bindi svíkur ekki þau lof- °rð, sem það fyrra gaf. Atburðarásin rís hærra en áður, verður hröð, spanþung og uggvæn, svo sem knúin áfram mannlegum ástríðum og harðýðgi og þröngsýni aldarfarsins. Síðan hnígur hún til rólegs jafnvægis, harmleikurinn fær happasælan endi, án þess að höf- undur haggi um neitt eðlisrökum persónanna. I þessu bindi skýrast þeir sögu- rnenn enn frekar, sem við höfum kynnzt áður, og þá einkum Eyrar- vatns-Anna sjálf, Signý dóttir henn- ar, Þórður gamli Atlason og Eyjólf- ur á Húsum — að ógleymdum Þor- valdi mjóa, og nýjar bætast við, svo sem sýslumaðurinn, frú hans °g skrifarinn. Tekst höfundi mæta vel um lýsingu allra þessara sögu- manna, og þó bezt þar, sem mest reynir á nærfærni hans og glögg- skyggni. Verður reisn Önnu mikil, konan bæði eðlileg og geðfelld, og hyjóllui, sá gallagripur, verður sjálfum sér samkvæmur, en sýnir þó í rauninni á sér nýjar og mann- legri hliðar en við höfum áður kynnzt. Stíll sögunnar er yfirlætislaus, rólegur og jafnvægur og þó með eðlilegum blæbrigðum til samræm- Is við efni og atburði — og málið hreint og traust og oft fagurt í sín- um einfaldleik. Með Eyrarvatns Önnu hefur Sig- uður Helgason unnið mikinn sig- ur, skrifað skemmtilega og alþýð- lega sögu, sem allir mundu lesa sér til ánægju, en er þó heilt og sterkt skáldverk. Guðín. Gíslason Hagalín. Jónas Árnason: VETURNÓTTA- KYRRUR. Heimskringla 1957. Þetta er stærsta bók Jónasar Arnasonar. Hún skiptist í þrjá efn- isflokka, Frásagnir, Svipmyndir og Sögur. Jónas fjallar þarna einkum um börn og dýr, sjómenn og sjó- mennsku, og honum lætur í raun- inni jafnvel að lýsa þessu öllu. Flestir þættir bókarinnar eru hressi- legir og skemmtilegir, en þó mis- jafnlega vel formaðir sem heild. Hins vegar virðist sýn höfundarins liafa skerpzt, og sumar þær mynd- ir, sem hann bregður upp, bera vitni mjög glöggskyggnum og nær- færnurn listamanni. Þá er og nátt- úrlegri blær yfir lýsingum hans á sjómennskunni en í fyrri bókun- um. Málið er eðlilegt og oftast lireint, og höfundurinn hefur num- ið ýmis ágæt orð af tungu aust- firzkra sjómanna. Hins vegar notar hann stundum erlend orðskrípi, þar sem íslenzk eru þó til og notk- un skrípanna þjónar engum skyn- samlegum tilgangi. Ein sagan í bókinni ber mjög af öðru efni hennar, enda er hún það snjallasta, sem Jónas hefur skrifað. Það er síðasta sagan, Skrín. Þar er annars vegar teflt fram lífs- reynslu kynslóðanna, seiglu þeirra og herðingu gegnum nauðaldir þjóðarinnar í baráttunni við nátt- úruöflin með svo að segja berum höndum — og hins vegar ákafa og

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.