Eimreiðin - 01.01.1961, Síða 89

EIMREIÐIN
77
aldvin Halldórsson, hafði haldið
dllum þráðum leiksins í öruggri
e'idi sér, enda var sýningin byggð
UPP af þeirri f'estu að heildarsvip-
Ul hennar haggaðist varla. Skipun
1 aðalhlutverkin var og hin ákjós-
aniegasta, þar sent voru þau Krist-
jPrS Kjeld og Valur Gíslason, er
Kagnheiði og Brynjólf bisk-
UP’ veigamestu og vandasömustu
dutverk leiksins. Valur lék hinn
'ámenntaða og virðulega en skap-
'jka kirkjuhöfðingja af næmum
j uningi og gerfi hans var prýði-
S1- ~ Ragnheiður Brynjólfsdóttir
erfitt hlutverk og gerir ítrustu
töfur til leikandans. Kristbjörg
jeld er ung leikkona og leikferill
ennar stuttur. Hugðu því margir
aö hlutverk þetta mundi verða
'enni ofviða. Sá ótti hvarf þó
. j^tt; er menn sáu hana á leiksvið-
11111 nieð heiðríkju í svip og stolt
i? re,sn í fasi, er hæfði dóttur
rynjólfs biskups. En áhrifamest-
Ur Var leikur Kristbjargar þegar
‘llókin milli þeirra feðgininna eru
uað sterkust, enda veit Ragnheið-
Ul að hún er jafnoki föður síns í
Peint viðskptum. Hins vegar var
þur Kristbjargar á samfundum
Peirar Daða ekki sannfærandi. Á
htndur leiksins liér vissulega
n°kkra sök, því að hann leggur litla
lerzlu á þau atriði leiksins og
?erir Daða fremur fátækleg skil. En
Pn að Daði sé aðsópslítill frá hendi
undarins, var leikur Erlings
tslasonar í því lilutverki tilþrifa-
nu.ní»i en efni stóðu til. Aftur á
n°ti var Helga matróna í Bræðra-
nSu, sú mynduga liefðarkona,
e,n Brynjólfur biskup virðir og
metur flestum öðrum fremur, ris-
mikill persónuleiki en þó hjarta-
hlý í túlkun Regínu Þórðardóttur.
Mörg önnur hlutverk eru í leikn-
um og sum þeirra veigamikil og
vel með þau farið, en hér er ekki
rúm til að gera nánari grein fyrir
þeim. Jón Þórarinsson samdi tón-
listina við leikinn, en þýðingu
leiksins gerði Vilhjálmur Þ. Gísla-
son. Leiktjöld Magnúsar Pálssonar
voru mjög athyglisverð, fábreytt en
skemmtilega „stiliseruð" og féllu
vel við leikinn.
1 maíumánuði s. 1. ár frumsýndi
Þjóðleikhúsið gamanleikinn „Ast
og stjórnmál“ (Love in Idleness)
eftir Rattigan. Hefur liöfundurinn
um langt skeið notið mikilla vin-
sælda sem leikritaskálds bæði í
heimalandi sínu og utan þess,
enda er hann mikilhæfur leikhús-
maður, þekkir til hlítar kröfur
leiksviðsins og kann afburðavel til
verka. Hann hefur ekki smitast af
þeirri bölsýni, sem svo mjög er í
tízku nú meðal yngri rithöfunda,
enda hefur hann látið svo um
mælt, að hann fallist ekki á „að
það sé meira virði að græta áhorf-
endur en vekja þeim hlátur. Þess-
ari skoðun sinni trúr hefur Ratti-
gan samið jöfnuni höndum gaman
leiki og leikrit alvarlegs efnis. Má
meðal þeirra nefna hinn bráð-
skemmtilega gamanleik „Meðan
sólin skín“ og hinn áhrifaríka
harmleik „Browing þýðinguna“, en
fyrir frábæran leik sinn í aðalhlut-
verki þess leikrits hlaut Þorsteinn
Ö. Stephensen „Silfurlampann",
verðlaun leikdómenda fyrir bezta
leik ársins.