Eimreiðin - 01.01.1961, Qupperneq 102

90
EIMREIÐIN
Og trúarjátningu skáldsins er að
finna á bls. 142 í þessum orðum:
„Mér finnst eilífðarþráin, eða eigum
við að segja eilífðarvissan, allt of djúp-
stæð í mannlegu eðli til að geta verið
markleysa . . .“
Þegar hann lítur yfir farinn veg og
yfirvegar lífið, segir hann á bls. 144:
„Um flest okkar er því svo farið, að
við kunnum lítið með lífið að fara og
gloprunt því út úr höndunum á okk-
ur. Það hef ég lika gert. Samt lief ég
aldrei gert mér upp þær annir, að ég
gæfi mér ekki tíma til að dást að því,
sem ntér hefur þótt fallegt . ..“
Já, það er margt vel sagt og skarp-
lega athugað í þessari bók, en maður
hefur það helzt út á hana að setja, að
hún sé of stutt, og að skáldið hljóti að
eiga margt ósagt. En menn sætta sig
við það í þeirri von, að sitthvað af því
fái þeir að heyra í næstu ljóðabók
Tómasar Guðmundssonar.
Bragi Asgeirsson listmálari hefnr
myndskreytt bókina, en þótt teikning-
ar hans beri vitni listrænu liandbragði,
verða |>ær bókinni til lítillar prýði; er
þar annað hvort um að kenna liroð-
virkni prentmyndagerðarmannanna
eða handvömm prentaranna.
/. K.
Iiirgir Kjaran: FAGRA LAND. Ferða-
pistlar og frásöguþættir. — Bókfells-
útgáfan.
Þetta er ein fríðasta bók að ytri og
innri búnaði, sem kom á markaðinn
x kauptíðinni fyrir jólin í vetur. Elún
flytur 23 ferðasögur og þætti og í
henni eru margar fallegar myndir, sem
höfundurinn hefur flestar tekið sjálf-
ur, en nokkrar eru eftir ferðafélaga
hans.
Birgir Kjaran hefur, sem kunnugt
er, lengi verið mikilvirkur og smekk-
vís bókaútgefandi, en lítt hefur hann
látið á sér bera sem rithöfundur sjálf-
ur. Hann hefur komið á framfæri
mörgum góðum verkum annarra höf-
unda, en hér er hann í tvöföldu hlut-
verki: bæði sem rithöfundur og út-
gefandi, og ferst hvorutveggja vel úr
hendi.
Fagra land er óður til lands og sögu,
sem oft og tíðum verða ekki aðgreind-
Þættirnir fjalla um ferðir höfundar og
félaga hans innanlands, og hann jxarf
engan veginn að fara neinar lang-
ferðir til þess að koma auga á frásagn-
arverða hluti. Hann er næmur skoð-
andi, sem sér fegurð og litbrigði lífs-
ins í ýmsu því smæsta, sem flestuiu
yfirsést í hraða og fálmi hversdagsins.
Stíllinn er víðast látlaus en ljóðrænn,
og fellur vel að efni því, sem um er
fjallað hverju sinni. Höfundurinn lýs-
ir litum og lífi, gróðri og grjóti, vatm
og ís, mönnum og dýrum — ávallt með
jákvæðri afstöðu, en ívaf margra frá-
sagnanna er saga og skáldskapur, og
jxað er einmitt þessi „komposition‘‘>
sem gerir bókina bæði sérstæða og
hugnæma. Þetta er lofgerð til íslenzkr-
ar náttúru, eins konar ættjtxrðarkvæði,
án stuðla, en borið uppi af hlýjuin
tilfinningum. Það leynir sér ekki að
höfundurinn er glöggur náttúruskoð-
ari, og í Fagra landi gefur hann les-
endunum hlutdeild í því sem hann
hefur séð og notið. /. K.
Jón Eyþórsson: VATNAJÖKULL-
Desemberbók Almenna bókafélags-
ins. — 72 myndir, margar heilsíðu-
rnyndir. Prentsmiðjur: Oddi h.f. og
Offsetpr. Litbrá.
Það var ekki seinna vænna að gefa
út vandaða myndabók af mesta jökh
vorum og álfunnar, sýna þar með, að
hægt er að taka góðar myndir af öðru
en skógarliríslum og uppstillingum.