Eimreiðin - 01.09.1963, Qupperneq 43

EIMREIÐIN
227
hans sagði, að nú skyldi hann fá
g°ða fóstru. En hann vildi alls
eig! fá neina fóstru aðra en móður
Sllla» því að allar aðrar konur voru
eiðar og Ijótar. Þá vildi hann
heldur búa við hirtingu móður
Slnnar og reyna að ná hylli hennar
aitur. Hann ætlaði að segja föður
Slllum þetta, en nú var hann svo
larrni sleginn að hann gat það
eigi.
f>rínrkell var þungur á brún og
P'utinn af reiði. Og nú var honum
að verða ljóst, að hann vissi ekk-
e|t hvað hann átti við drenginn að
gera.
i‘á bar svo við, í þann mund er
’tirnkell kom út með Hörð í fangi
Se>, að góðan gest bar að garði. Var
það Grímur hinn litli, fóstri Sig-
'bjar húsfreyju, við annan mann.
I 1 i’ukell varð glaður við, er þeir
þttist, Jrví að nú flaug Ironum
Slljallræði í hug.
Svo var hjónabandi þeirra Sig-
^ýjar og Grínrkells lráttað, að þau
q , u eigi vini saman eiga, nema
ri.m hinn litla. Hann einn gat
u«* vinur þeirra beggja og báð-
alb tllU' Signý og Grímur höfðu
£ lzt UPP saman. Og er hún var
^ lst nranni gefin og fór úr föður-
Usunr, fylgclí hann lrenni. Og eft-
lr dauð;
ráðsr
a manns lrennar, varð hann
Ui SUlaður hennar að Signýjarstöð-
'gi var Grrmur hinn litli kall-
^ Ur svo af því að hann væri lítill
grej>Xt’ eða lítill fyrir sér á nokkra
r ln' Vel reyndist hann í lrverri
bvív' nrræ®agðður og hollráður í
cr 'etllcl» bjartsýnn og gamansam-
Qr,enda vinsæll mjög. Og nú lrafði
111,1, nreð aðstoð Grímkels stað-
Sigurjón Jónsson
fest sitt ráð, reist bú og bæ í Blá-
skógum fyrir norðan vatn sunnan
undir Ármannsfelli. Var sá bær
nefndur að Grímsstöðum. Eigi
brást spá manna, að fara nrundi
versnandi hjúskaparfar þeirra
Grímkells, er Grínrur hinn litli
hvarf frá Ölfusvatni.
„Hversu nrá fólkið á Grímsstöð-
unr?“ spurði Grímkell, er Grímur
var stiginn af baki og þeir höfðu
lreilsast.