Eimreiðin - 01.05.1965, Blaðsíða 17
EIMREIÐIN
121
Og stilling. Þjóð, sem beðið hefur öldum saman, getur vel beðið í
tvo áratugi. Fólk, sem getur talað við menn, sem lifðu hér fyrir þús-
und árum, ætti að eiga hægara með að líta Öðruvísi á tímann en
aðrir menn.
Eftir er enn yðvarr hluti, sagði Skarphéðinn. Ef þetta mál fer
vel, sem vonandi er, kemur til Islendinga að duga nú vel. En ég
þekki málfræðinga vora, unga og garnla, og ég hef engan kvíða.
Handritaskilin, ef af verður, munu verða bin mesta herhvöt l'yrir
þá. En, munu menn segja, hér þarf fjár við. Vissulega. En ekki kvíði
ég því heldur. Ég treysti lullkoinlega þingi, stjórn og þjóð til þess
að láta ekki sitt eftir liggja, svo að við verði tekið þessum þjóðar-
gersemum með þeirri reisn, sem vert er, vel verði að þeim búið og
skörulega lagt fram lé til rannsókna þeirra og útgáfu, greidd verði
gata vísindamanna, útlendra og innlendra, sem rannsóknir vilja
stunda, en niðurstöður þeirra megi síðan verða til fræðslu alþýðu
þessa lands, svo að handritin megi í framtíðinni vera metnaður ís-
lendinga og vörn þeirra, eins og þau eru undirstaða sjálfstæðis
þeirra og menningar í dag.