Eimreiðin - 01.05.1965, Blaðsíða 46

150
EIMREIÐIN
heimsókn, og stundum kom Ás-
grímur Jónsson listmálari með
honum lieim, en þeir voru niikl-
ir vinir. Aðrir íslendingar komu
ekki heirn með Einari, en ég
kynntist mörgum, senr hann
hafði samgang við, þeirra á með-
al skáldunum Þorsteini Erlings-
syni og Jóhanni Sigurjónssyni,
og mörgum fleiri.
Ég er fædd úti á Jótlandi, en
fluttist með foreldrum mínum
til Kaupmannahafnar, þegar ég
var sjö ára. Við vorum 12 syst-
kinin; 7 systur og 5 bræður, og
var ég elzt systranna. Tveir af
bræðrum mínum eru enn á lífi
og allar systurnar.
Þegar ég kynntist Einari var
hann að vinna að Utilegumann-
inum. Síðar balði hann útstill-
ingu á Charlottenborg, og eftir
það fékk hann styrk frá Alþingi
og liélt Jrá til Rómar. Alþingi
styrkti Einar þráfaldlega og auð-
sýndi skilning á list hans, og
mun hann jrar ekki Irvað sízt
hafa notið Bjarna Jónssonar frá
Vogi og fleiri góðra manna, sem
voru hpnum vinveittir og höfðu
áliuga fyrir listum.
Þegar Einar fór til Ítalíu varð
aðskilnaður okkar rúmlega hálft
annað ár. En ég lét mig ekki
vanta á járnbrautarstöðina í
Kaupmannahöfn, þegar liann
kom frá Róm, enda segir Einar
svo í minningum sínum um
heimkomuna til Hafnar:
,,Á stöðinni í Höfn kom ég
brátt auga á unga stúlku í ljósri
kápu. Hún leitaði í mannþröng-
inni og konr líka brátt auga á
mig. Og um tíma varð nú allt
að xíkja úr huga mér, allar
áhyggjur og óyndi, fyrir Jressti
eina, að ég hafði aftur fundið
Irana, sem ég hafði þráð og aldrei
gleymt hinn viðburðarríka tíma,
sem liðinn var, síðan ég hóf þá
för, sem nú var lokið.“ “
Meðan Einar var á Italíu vann
hann þar að ýmsum verkum, sem
síðar voru flutt til Danmerkur.
Þar byrjaði hann meðal annars
á stóru verki, sem hann nefndt
Dómsdagur. Hann hafði hugsað
sér að það yrðu sjö „gruppur"-
En hann lauk aldrei þessu verki,
var ckki ánægður með það. Og
einu sinni tók hann sig til og'
eyðilagði Jrað, — hjó Jrað allt nið-
ur í smámola.
Næstu árin dvaldist Einar
lengstum í Kaupmannahöfn, en
lór þó nokkrum sinnum suður
í Evrópu, meðal annars til Vínar,
Budapest og Berlínar, en þat
dvaldist hann um ár. Ég var allt-
af heima í Danmörku á meðan-
El tir að hann kom frá Róm hafð*
hann aðsetur úti í Kristjánshöfn>
á Prinsessugötu 7, cn þaðan
flutti liann vinnustofu sína til
I-fellerup, og þar gerði hann nreð-
al annars myndina af [ónasi
Hallgrímssyni og Kristjáni koit'
ungi IX. Síðasta vinnustotan.