Eimreiðin - 01.05.1969, Blaðsíða 63

Heimsókn VESAASHJONANNA
eftir
Helga Sæmundsson
Norræna húsið í Reykjavík hefur tekið upp þá lofsverðu menningarstarfsemi
að bjóða hingað til lands ýmsum kunnum skáldum og rithöfundum frá hinum
Norðurlöndunum tii þess að lesa úr verkum sínum. Þannig fengum við í fyrravetur
tækifæri til að kynnast fjórum ungum dönskum skáldum, sem lásu úr verkum
sínum í Norræna húsinu og finnskur bókmenntafræðingur kynnti þar með tveim
fyrirlestrum verk finnskra skálda. f haust og í vetur verður framhald á þessari
norrænu skáldakynningu, og hófst hún með heimsókn norsku skáldhjónanna
Halldísar Moren Vesaas og Tarjei Vesaas, en síðar eru væntanlegir þeir Per Olov
Sundman frá Svíþjóð, Johan Borgen frá Noregi og færeyski rithöfundurinn
William Heinesen.
Vesaashjónin lásu upp úr verkum sínum í Norræna húsinu dagana 10. og 11.
september við mikla aðsókn og góðar undirtektir tilheyrenda. Fyrra kvöldið flutti
Helgi Sæmundsson ritstjóri erindi um hjónin og gerði nokkra grein fyrir skáld-
skap þeirra. Hefur Eimreiðin fengið góðfúslegt leyfi hans til þess að birta þetta
erindi í heild og fer það hér á eftir.
Bókmenntir landsmálsins í Noregi eru allt o£ ókunnar liér-
lendis, enda þótt fagna beri því, að íslenzkaðar hafa verið nokkrar
bækur eftir snjöllustu sagnaskáld þess, Ólaf Duun, Jóhann Falk-
berget og Tarjei Vesaas. Það hrekkur eigi að síður helzt til skammt,
þar eð valið hefur verið tilviljunarkennt og fátt komið í leitirnar.
Er einnig raun, að íslenzkir lesendur kunna naumast skil á öðrum
eins rithöfundum skyldustu nágrannaþjóðar og Kristófer Uppdal
og Inge Krokann og hafa ekki komizt upp á lag með að tileinka sér
landsmálið norska að ráði. Grunar mig, að þeir láti það gjalda þess
að líkjast íslenzku mest af öllu mannamáli, sem talað er á jörð-
unni. Hitt væri þó fremur við hæfi.
Ljóðskáld landsmálsins munu þó enn verr sett um vinsældir
og áhrif á íslandi. Raunar eru til á íslenzku þýðingar á kvæðum
eftir Ivar Aasen, Ásmund Olafsen Vinje, Per Sivle og Árna Gar-
borg, en íslendingar þekkja varla snillinga á borð við Ólaf Auk-
rust, Ólaf Nygaard, Tore Örjasæter og Tor Jonsson, svo að ég nefni