Eimreiðin - 01.09.1971, Blaðsíða 27

UM BÓKAÚTGÁFU í FÆREYJUM
91
styrkir í hlut hinna eldri höfunda. Þessu til viðbótar fá bókasöfn
landsins 10 þúsund krónur á ári, sem skiptast milli 20 höfunda
— þeirra, sem hæsta útlánatölu hafa í söfnunum.
Það, sem hér hefur verið talið er það eina, sem færeyskir rithöf-
undar njóta frá því opinbera. Þar með má segja, að tekjumöguleikar
þeirra séu tærndir, utan smá greiðslur, er sumir kunna að fá fyrir
útvarpsefni, fyrirlestrahald og annað slíkt.
„Þetta eru í stórurn dráttum þær aðstæður, sem við færeyskir rit-
höfundar búum við,“ sagði Jens Pauli Heinesen. „Menn verða að
hafa ritstörfin sem algjöra ígripavinnu í frístundum eða að enduðu
borgaralegu ævistarfi. Án efa finnst mörgum það kannski mikil
hlunnindi að hafa fastlaunaða atvinnu við hlið ritstarfanna, en fyrir
aðra er það líka þrúgandi böl. Um það höfum við dæmi.
Færeyskt samfélag er í miklum uppgangi og vexti efnalega séð.
Það hefur að undanförnu varið miklum fjármunum til uppbygg-
ingar, svo sem til vegamála, hafnarframkvæmda, skóla, sjúkrahúsa,
iðnaðar, félagsmála og fleira þess háttar, en þegar kemur að því að
stuðla að eflingu bókmennta og lista, virðist ávallt skorta skilning
og víðsýni flestra ráðamanna. Mér er það að vísu 1 jóst, að í þessum
efnum er víðar pottur brotinn en í Færeyjum. En vegna færeyskra
aðstæðna þá brennur þetta kannski enn sárar á okkur, en flestum
öðrum. í sjálfu sér snertir þetta líka ekki einungis hagsmuni og að-
stæður rithöfundanna sjálfra, heldur er hér beinlínis um að tefla líf
eða dauða tungu og menningar þjóðarinnar. Færeyzkir rithöfundar
hafa nefnilega tvíþættu hlutverki að gegna: að skrifa góðar bók-
menntir og viðhalda og þróa tungu okkar og gamlar og sérstæðar
menningarerfðir, sem sótt er að úr öllum áttum.“
Þeir Jens Pauli Heinesen og Olavur Michelsen undirstrikuðu
mikilvægi þess fyrir færeyska rithöfunda, að geta notið samvinnu
við stéttarbræður sína á Norðurlöndum í sambandi við hagsmuna-
mál sín, og einkanlega töldu þeir að tillaga Rithöfundasambands ís-
lands um stofnun norrænnar þýðingarmiðstöðvar, gæti skipt sköp-
um fyrir aðstöðu færeyskra rithöfunda og kynningu á færeyskum
bókmenntum, ef lnin kemst í framkvæmd.
I. K.