Eimreiðin - 01.09.1971, Page 61

mangi grjót
125
Og heim, ef aftur heldur
í hríð og kafaldsbyl,
þótt kólgan brynji kletta
klammi bæjarþil,
þér berast hamshöggin —
svo hógvær, sönn og trú:
l veginn Mangi meitlar
sinn manndóm fyrr og nú.
Öðrum braut hann brautir
og beinan lagði veg. —
Er hallað hafði að jólum,
varð höndin stirð og treg.
Þá hætti Mangi að mylja
og missti hamarinn. —
Nú fyrst sem lík á fjölum
hann fór um veginn sinn.
í vígðri mold nú vistast,
þar visin hallast fjöl,
sem má víst ekki mæla, —
svo máð er hún og föl, —
hve meitlaði trútt hann Mangi
sinn manndóm inn í stein,
þótt eigi á lágu leiði
þess líti merki nein.