Ægir - 01.05.1953, Blaðsíða 4

114
Æ G I R
Bergsteinn Á. Bergsteinsson fiskmatsstjóri:
Fiskframleiðsla Islendinga,
mat hennar og vörugæði.
IV. Framleiðsla og mat
á óverkuáum saltfiski síáastliðið ár.
Ítalíumarkaðurinn.
Fyrir réttum tveim árum, eða haustið
1950, bárust S. í. F. mjög alvarlegar kvart-
anir frá ítölskum fiskkaupendum um gæði
óverkaðs saltfisks, framleiddan 1950 og
fluttan út siðsumars og um haustið sama ár.
Samkv. ósk S. í. F. og ákvörðun háttv.
atvinnumálaráðherra ferðaðist ég þá til
Ítalíu til þess að athuga að hve miklu leyti
þessar kvartanir væru á rökum byggðar og
hvað þyrfti helzt að bæta í mati og fram-
leiðslu fisksins hér heima.
Meðan ég dvaldi á Italíu, sem var um
þriggja vikna tími, framkvæmdi ég ítarlega
skoðun á þeim fiski, sem kvartað hafði
verið undan, og yfirleitt allan fisk, er ég
náði til.
í Napolí skoðaði ég 40 framleiðslumerki
og í Genova 24. Niðurstaðan eftir skoðun-
ina á fiskinum varð sú, að flestar kvart-
anirnar voru á rökum reistar.
Eftir heimkomuna í des. 1950, skilaði ég
ítarlegri skýrslu til atvinnumálaráðuneyt-
isins og S. í. F. um athuganir þær, er ég
gerði á fiskinum, og á fundi, sem ég hélt
með öllum yfirfiskmatsmönnum á landinu
í janúar 1951, skýrði ég málið fyrir þeim.
Aðalorsakir þessara kvartana voru eftir-
farandi:
1. Framleiðsla ársins 1950 var mjög mis-
jöfn að gæðum og útliti og stór hluti
lélega framleitt.
2. Mikið af fiskinum hafði verið geymt
hér yfir sumarið við léleg skilyrði og
var fiskurinn því orðinn blæljótur og
komnar í hann skemmdir, aðallega
rauðaskemmdir.
3. Mat fisksins hafði verið lint og óná-
kvæmt.
Af því heildaryfirliti, sem fékkst með því
að skoða og bera saman mat og framleiðslu-
gæði frá flestum verstöðvum landsins, var
Ijóst, að skjótra umbóta var þörf.
Meðan ég var á Ítalíu, varði ég því öllum
tíma, sem ég gat, til þess að mynda mér
skoðun um hverra umbóta væri helzt þörf í
framkvæmd matsins, svo að kaupendur gætu
unað því í aðalatriðum. Kynnti ég mér svo
sem unnt var skoðun og álit kaupenda á
mati yfirleitt, jafnframt því, sem ég átti þess
kost að skoða saltfisk frá öðrum þjóðum,
aðallega Færeyjafisk. Ivomst ég að því, að
Færeyingar höfðu fengið miklar kvartanir
frá Ítalíumarkaðinum árið 1949. Sendu þeir
þá fiskmatsstjóra sinn til Italíu í því augna-
miði að komast að, hvað þeir þyrftu að
lagfæra.
Þegar ég var á Ítalíu, eins og áður segir
i des. 1950, hitti ég fiskmatsstjóra Færey-
inga þar og var hann þá að athuga, hvaða
árangri þeir hefðu náð með framleiðslu
ársins 1950, bæði á Ítalíu og Spáni.
Færeyingar náðu góðum árangri á Ítalíu
með framleiðslu sína 1950, það sannfærðist
ég um, þar sem ég átti þess kost að athuga
töluvert af fiski frá þeim og bera saman við
það, sem ítalarnir og fiskmatsstjóri Fær-
eyinga, hr. Nolsy, sögðu mér um kvartan-
irnar árið 1949.
Að sjálfsögðu var á árinu 1951 lagt á