Ægir - 01.05.1953, Blaðsíða 6
116
Æ G I R
M/S Arnarfell á leið til ítalfu í júlf 1951 með saltiiskfarm.
Skýrsla um hitastig í lofti, í lestum og í farminum.
e/5 Lofth.fr. Fiskur fr. Lofth. aft. Fiskuraft. Lofth. úti Veður Vindur
Athugasemdir:
kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17 kl. 7 kl. 17
Frá Vestmannaeyjum kl. 3
17. Sk. Sk. V-4 V-3 Þilf. blautt af ágjöf.
18. 16 15 12 12 17 15 13 13 16 18 Súld Súld Sv-3 SV-4 Þilf. blautt af ágjöf og súld.
19. 15,5 19,5 13 14 15 19 13,5 14 15 10 - - V-3 V-2 Þilfar þurrt.
20. 15,5 21,5 14,5 15,5 15,5 21 14,5 15 16 18 Sk. Sk. ANA-2 A-2 -
21. 17 20 15,5 17 18 19,5 15,5 16,5 17 20 - - S-1 SV-1 Þilf. þurrt, sjó dælt á þilf.
22. 19 24 17,5 18,5 20 22,5 17,5 18,5 20 23 H.sk H.sk V-1 N-2 Þilfar þurrt, sóltjald.
23. 19 23 18 19 19 23,5 19 19 20 24 - - N-3 N-1 - - -
24. 21 25 19 20 21 26 20 21 23 29 A.sk H.sk A-2 A- 3 -
25. 24 24 21 22 24,5 23,5 22 21 25 28 H.sk H.sk SA-2 SA-1 -
26. 18 21,5 20,5 22,5 19 22 20,5 21,5 18 22 H.sk H.sk NV-6 V-1 ~ ~
stendur hvorki sönnuð eða afsönnuð, þar
sem aðalsölutímabil fisksins er nú yfir-
standandi og eftir, er því ekki að vænta
endanlegra umsagna fyrr en nokkuð er lið-
ið á sölutímabilið. Eitt er þó víst í þessu
sambandi, að sala saltfisksins hefur gengið
mjög vel á árinu, enda þótt þetta sé
sennilega mesta saltfiskframleiðsluár um
langan tíma. Mætti því ætla, að mat og
frágangur fisksins hafi fallið kaupendum
vel í geð, þótt vitanlega geti verið aðrar
ástæður fyrir góðu söluári.
Það þurfti að auka álit íslenzka salt-
fisksins mikið frá því, sem var 1950, og
virðist það hafa tekizt, svo langt sem vitað
er enn þá.
í sambandi við það, sem hér hefur verið
sagt, er rétt að gera sér ljós eftirfarandi
atriði:
1. Samkvæmt framansögðu virðist mat
og frágangur saltfisksins hafa náð aft-
ur áliti kaupenda.
2. Að endurheimta þetta álit hefur kost-
að óánægju nokkurra framleiðenda,
sem hafa verið óheppnir með vörugæði
framleiðslu sinnar.
3. Saltfiskframleiðslan hlýtur að vera það
stór þáttur í þjóðarbúskapnum fram-
vegis, að þyngsta ádeila á íslenzkt fisk-
mat væri það, ef viðskiptatregðu gætti
vegna lélegs álits kaupenda á fram-
kvæmd matsins.
Þótt þetta sé sagt hér í sambandi við
Italíumarkaðinn, þá á þetta vitanlega við
alla saltfiskmarkaði.
Spánarmarkaðurinn.
Eftir að ég fór til Spánar sumarið 1951,
gerði ég skýslu um förina. Þar sem í skýrsl-
unni stendur margt af því, sem ég vildi
seg'ja um Spánarmarkaðinn, tek ég hana
upp í þetta skrif og fer skýrslan hér á
eftir:
Skýrsla um Spánarför í ágúst—sept. 1951.
Áður en viðskipti okkar við Spán lokuð-
ust vegna borgarastyrjaldarinnar (1936)
og svo vegna heimsófriðarins síðasta, var
Spánn okkar bezta markaðsland fyrir salt-
fisk. Sala á íslenzkum saltfiski til Spánar
hófst aftur á síðastl. ári, eftir að hafa legið
niðri í ca. 14 ár.
Það kom í ljós í fyrra, að Spánverjum
líkaði ekki fiskur okkar alls kostar, er þeir
fóru að kaupa hann á ný eftir þetta langa
hlé.
Fyrsti saltfiskfarmur af framleiðslu árs-
ins 1951 var sendur héðan uin mánaðar-
mót júlí—ágúst síðastl. Af hálfu Sölusam-
bands ísl. fiskframleiðenda og Fiskmats
ríkisins var reynt að vanda til farmsins
svo sem tök voru á og eftir því, sem við
vissum eða áætluðum i sambandi við óskir
Spánverja.
Vegna framtíðarinnar með mat og verk-