Ægir - 01.05.1953, Blaðsíða 23

Æ G I R
133
Tilkynningar varðandi landhelgisdeiluna.
Utanríkisráðuneytið sendi frá sér svo-
hljóðandi tilkynningu varðandi landhelgis-
deiluna 29. apríl:
„Með erindi, dagsettu 31. marz síðastl.,
staðfesti brezka utanríkisráðuneytið við
sendiherra Islands í London, þau munn-
legu skilaboð, er honum höfðu áður verið
tjáð, að brezka ríkisstjórnin legði til, að
ríkisstjórnir íslands og Bretlands kæmu
sér saman um að leggja undir úrskurð al-
Þjóðadómstólsins í Haag það ágreiningsat-
riði, hvort íslenzku ríkisstjórninni hafi ver-
ið heimilt að alþjóðalögum að draga grunn-
linu milli Eldeyjardrangs og Gáluvíkur-
tanga og mæla frá henni viðáttu fiskveiði-
landhelginnar.
Jafnframt var tekið fram, að biæzka rík-
isstjórnin hefði ekki breytt uni skoðun að
því er varðaði önnur fiskveiðitakmörk, svo
sem hún hefur tekið fram í fyrri orðsend-
ingum.
Ef fallizt yrði á þessa tillögu, mundi
brezka rikisstjórnin reiðubúin til þess að
ræða nánar samkomulag um málsmeðferð.
Þann 24. apríl síðastl. afhenti sendiherra
Islands brezka utanríkisráðuneytinu það
svar, að íslenzka ríkisstjórnin endurtaki
in reynzt vera um 35 cm, en enga síld höf-
um við fengið lengri en 40 cm. Bjarni Sæ-
mundsson getur þess þó í fiskabók sinni,
að lengsta síld, sem hér hafi fundizt, hafi
mælzt 42 cm og bætir því við, að svo stór
verði síldin ekki annars staðar. Því miður
getur hann ekki um heimildir.
Aasen bendir á, að í öðrum löndum hafi
einstöku sinnum fundizt ,,risasíld“, t. d.
ein 42 cm við Bohuslán í Svíþjóð 1895 og
43.2 cm hjá Orkneyjum 1906. Var sú síld
áður talin sú stærsta, sem veiðzt hafði, og
eftir því að dæma ætti norska síldin, sem
hér hefur verið sagt frá, að „hafa heims-
mef“. Árni Friðriksson.
það, að hún sé reiðubúin að skjóta ágrein-
ingsatriðum milli íslenzku og brezku stjórn-
arinnar út af reglugerðinni frá 19. marz
1952 til Haagdómstólsins og sé reiðubúin
að taka upp viðræður við brezku stjórnina
um, á hvern hátt það skuli gert, að því til-
skildu, að löndunarbanninu verði strax af-
létt að fengnu samkomulagi um málsmeð-
ferð.“
Þann 30. apríl var gefin út í London til-
kynning um fiskveiðideilu Breta og Islend-
inga, og viðvíkjandi henni sendi utanríkis-
ráðuneytið frá sér eftirfarandi tilkynningu:
„Samkvæmt upplýsingum, sem utanrík-
isráðuneytinu hafa borizt, var í gær gefin
út í London tilkynning um fiskveiðideilu
íslendinga og Breta, og tekið fram, að
brezki aðstoðarutanríkisráðherrann hafi
hinn 20. janúar siðastl. tilkynnt sendiherra
íslands í London, að brezka ríkisstjórnin
legði til, að ríkisstjórnirnar kæmu sér sam-
an um að leggja fyrir alþjóðadómstólinn í
Haag grunnlínuna, sem dregin hefur verið
fyrir Faxaflóa, og að nú hafi borizt svar
íslenzku ríkisstjórnarinnar við þessari til-
lögu. Þá er einnig skýrt frá því, að íslenzku
ríkisstjórninni hafi verið gert ljóst, að
brezka ríkisstjórnin hafi ekki aðstöðu til
þess að gefa neina yfirlýsingu um að lönd-
unarbanninu verði aflétt.
Út af þessu vill utanríkisráðuneytið taka
fram, að þann 18. febrúar tilkynnti sendi-
herrann brezka utanríkisráðuneytinu það
svar íslenzku ríkisstjórnarinnar, að hún
væri reiðubúin að ræða á hvern hátt deilu-
málið yrði lagt fyrir alþjóðadómstólinn að
því tilskildu, að löndunarbanninu yrði strax
aflétt að fengnu samkomulagi um máls-
meðferðina.
Eins og tekið er fram í fréttatilkynn-
ingu utanríkisráðuneytisins í gær, staðfesti
brezka utanrikisráðuneytið bréflega þessa
tillögu sina 31. marz síðastk, en ríkisstjórn
Islands staðfesti skriflega svar sitt 24. þ. m.