Ægir - 01.05.1953, Blaðsíða 21

Æ G I R
131
kurli, en í tveggja metra hæð yfir pottin-
um hangir fiskurinn, sem þurrka á, og
alltaf einungis nokkrir fiskar yfir hverj-
um potti.
Hvað er að segja um fiskneyzlu i Nigeriu
og fiskinnflutning þangað?
Fiskneyzla er almenn um allt landið, og
þar sem Nigeriu-húar eru ekki háðir nein-
um trúarsetningum um mataræði er fisk-
neyzla þeirra ekki hundin vissum árstím-
um, og er því jöfn árið um kring. Af þessu
leiðir, svo og hinu, að ibúafjöldinn er mik-
ill og fiskveiðar þeirra liggj a niðri hálft
árið, að þeir flvtja inn allmikið af fiskaf-
urðum, einkum harðfiski. Á tímabilinu
janúar til október síðastl. ár fluttu þeir t. d.
inn fiskafurðir fyrir um 110 millj. kr. ísl.
Innflutningur frá Noregi hefur stóraukizt
undanfarin ár, sem sjá má af eftirfarandi
tölum: Árið 1950 var hann 592 þús. £, 1951
1-507 þús. £ og jan.—okt. 1952 2.240 þús..
£• Norðmenn selja einhverjar fleiri vörur
til Nigeriu en harðfisk, en hann er þó lang-
stærsti liðurinn.
Innlendi fiskurinn er mikið ódýrari en
sá innflutti, og er hann því aðallega keypt-
ur af þvi fólki, sem lítið hefur milli handa.
Erlendi harðfiskurinn er seldur um allt
landið. Mjög algengt er það, að bændurnir
komi til bæjanna með kakaó-framleiðslu
sína og skipti á henni fyrir harðfisk. í
höfuðborginni selst einkum smáfiskur.
Beztur þykir 20—50 cm langur bolfiskur.
Lagos-búar kaupa reyndar fisk upp í 60
cni, en hvað hann er lengri er hann lítt
útgengilegur. Mér var sagt, að einungis
10% af sölufiskinum í Lagos mætti vera
stærri en 60 cm. í austurhluta landsins, í
Kalabar-amtinu, er liins vegar etinn stærri
fiskur. Mikið er selt af hertri keilu í Lagos,
en hún má helzt ekki vera mjög stór og
alls ekki ráskert. Yfirleitt vilja Nigeriu-búar
helzt þorsk. Mun láta nærri, að hann sé
70—80% af harðfiskinum, sem þar er seld-
ur. í frönsku nýlendunni Kamerun er einn-
!g etið talsvert af harðfiski, en hann má
helzt ekki vera stærri en 75 cm. Þar eru
ýmiss konar höft í sambandi við innflutn-
ing á harðfiski, en þeim er ekki til að
dreifa í Nigeriu.
Hvernig er harðfiskurinn matbúinn?
Þess má fyrst geta, að hann er hafður
sem aðahnatur, en ekki sem aukageta.
Sjálfsagt finnst íslendingum matreiðslan á
honum harla einkennileg. Ef um stóran
fisk er að ræða, er hann fyrst sagaður
sundur þvert yfir, síðan bakaður við eld í
allt að þvi tvo tima og loks látinn í vatn og
soðinn með beinum og uggum, þangað til
hann er kominn i mauk. I það er sett sall
og krydd og síðan borðað sem þykk súpa.
Hvað cr að segja um geymsluþol fisks-
ins, eftir að hann er kominn til Nigeriu?
Loftslag þar er ákaflega rakt. Lofthitinn
er 25—40 stig og algengt er, að hiti mót
sól sé 50 stig. Geymsla á matvælum er því
miklum erfiðleikum bundin. Kaupendur
fisksins eru hræddir við að geyma hann
lengur en mánuð og fara þá jafnan að selja
hann. Annars er fiskurinn talinn verjast
skemmdum í 6—8 vikur. Fiskurinn er ým-
ist seldur í heilum böllum og þá í heild-
sölu, eða seldur er einn og einn fiskur í
smásölu. Fer salan fram á markaðstorgum
eins og þeim, sem myndin sýnir.
Er verðlagið stöðugt?
Nei, á því eru miklar sveiflur, og við það
varð ég áþreifanlega var, meðan ég dvald-
ist í Afríku. Þegar ég' var í Lagos i byrjun
marzmánaðar, spurðust þau tíðindi, að
Norðmenn ættu engan harðfisk, og við það
steig verðið allt í einu um 10—15%. En
brátt kom í ljós, að þetta hafði verið brella,
Norðmenn áttu sem sé talsvert af harðfiski.
En við þau líðindi, að Norðmenn ættu
harðfisk, yfirfylltist markaðurinn sviplega,
svo að ballinn af bolfiskinum var nú seld-
ur á 10 £, jiótt hann hefði verið keyptur
af Norðmönnum fyrir 11—12 £. Viku seinna
var verðið orðið 15 £ ballinn. Þannig get-
ur verðið rokkað til og frá. Negrarnir eru
orðnir kvekktir á verzlunarbrellu eins og
þeirri, sem getið er um í sambandi við
Norðmennina. Þeir hafa því nýlega stofnað
innflvtjendasamband fyrir skreið og vilja
láta setja lágmarksverð á hana. Hvítir