Tímarit lögfræðinga - 01.09.1995, Blaðsíða 44

Mannréttindabyggingin í Strasbourg
höfðu verið teknar, þar af 1606 ákvarðanir sem teknar voru eftir framlögðum
gögnurn kærenda um að hleypa máli ekki til frekari meðferðar (inadmissible)
og 183 sams konar ákvarðanir sem teknar voru eftir að skýringa hafði verið
leitað hjá aðildarríki. Hins vegar voru teknar 582 ákvarðanir um að taka mál til
frekari ákvörðunar hjá nefndinni (admissible). Fram kom að flest þeirra mála
sem tekin eru til frekari meðferðar væru að lokum álitin brot og vísað til dóm-
stólsins, væru þau ekki sætt undir meðferð máls. Frá 1954-1994 munu 211 mál
hafa verið sætt og 502 málum hefur verið vísað til dómstólsins. Nú munu a.m.k.
þrjár skráðar kærur vera til meðferðar hjá nefndinni frá íslandi, án þess að
ákvörðun hafi verið tekin um framhald þeirra (hvort þær teljist inadmissible eða
admissible). Hefur íslenska ríkið skilað athugasemdum sínum í einni þeirra en
hinar eru skemmra á veg komnar. Það málið sem lengst er komið varðar að áliti
kæranda takmörk tjáningarfrelsis (10. gr. sáttmálans) en þar reynir væntanlega
einnig á dómsvald Lögmannafélags íslands í málefnum lögmanna (6. gr. sátt-
málans). Annað hinna tveggja fjallar um aldurstakmarkanir á rétti til leigu-
bifreiðaaksturs (atvinnuréttindi) og hitt um það hvort ábúandi geti átt rétt til
innlausnar á jörð fyrir matsverð í stað skráðs kaupverðs (eignarréttindi). Enginn
mál frá Islandi eru fyrir mannréttindadómstólnum. Nauðsynlegt er að allar af-
greiðslur kærumála verði vel aðgengilegar. Þær sem ekki leiða til frekari með-
ferðar fyrir nefndinni og dómstólnum geta verið lærdómsríkar ekki síður en
hinar sem teknar eru til áframhaldandi meðferðar.
230