Tímarit lögfræðinga - 01.12.1996, Qupperneq 44

þeirri þróun í dómaframkvæmd sem á undanförnum árum má greina hjá EB-
dómstólnum um skýringu þessarar tilskipunar.
Því var haldið fram bæði í skriflegum og munnlegum málflutningi að tilskip-
unin gæti ekki átt við um skipti á þjónustuaðila þar sem sú skýring myndi hafa
víðtækar og óheppilegar afleiðingar á samkeppni. Var einkum bent á það að
samkeppni þjónustufyrirtækja væri illmöguleg ef þjónustuaðili gæti átt von á
því að þurfa að yfirtaka starfsmenn samkeppnisaðila við það eitt að bjóða í verk
samkvæmt útboði. Voru þessi rök einnig tilfærð í umfjöllun um 3. spurningu
norska dómstólsins, enda mæla tilskipanir ráðsins um opinber innkaup fyrir um
skyldu til að bjóða út verk sem ná tiltekinni lágmarksfjárhæð.
EFTA-dómstóllinn tók fram í úrlausn sinni að sú krafa væri gerð að ákveðin
eining - hluti atvinnurekstrar - væri yfirfærð. Samningur um að veita tilteknum
aðila þjónustu myndi að jafnaði ekki teljast til „hluta atvinnurekstrar” í þessum
skilningi og með sama hætti myndi það að jafnaði ekki teljast til aðilaskipta að
hluta atvinnurekstrar í skilningi tilskipunarinnar ef þjónustuaðili missti samn-
ing sem síðan væri veittur samkeppnisaðila. Til að tilskipunin ætti við þyrfti
fleira til að koma. Með þessu ítrekar dómstóllinn mikilvægi þeirrar viðmiðunar
sem ráðandi er í dómaframkvæmd EB-dómstólsins að ákveðin eining með eig-
in sérkenni sé yfirfærð og haldi sérkennum sínum og þeirri starfsemi sem fram
fór fyrir aðilaskiptin. Við mat á þessu koma þau meginsjónarmið sem rakin eru
í dómi EB-dómstólsins í Spijkers málinu til álita, eins og rakið er hér að framan.
Dómstóllinn gefur mjög almennt svar við fyrstu spumingu Gulating lag-
mannsrett og vísar því til dómstóls aðildarríkisins að meta staðreyndir málsins
og þar með hvort um aðilaskipti hafi verið að ræða í þessu tiltekna máli. Þó má
greina leiðbeiningar í forsendum dómsins sem taka mið af aðstæðum málsins.
Verður að telja það heppilegt að EFTA-dómstóllinn reyni með þessum hætti að
leiðbeina dómstóli aðildarríkisins um inntak EES-réttarins með þeim hætti að
verða megi til aðstoðar við úrlausn málsins. Benti dómstóllinn á að yfirtaka
eigna væri að jafnaði sterk vísbending um aðilaskipti í skilningi tilskipun-
arinnar. I máli sem þessu þar sem þjónustan var veitt á olíuborpalli í eigu
þjónustukaupanda sem einnig lagði til tæki taldi dómstóllinn þó að sú staðreynd
að sama starfsaðstaða og sömu tæki væru notuð af hinu nýja fyrirtæki benti til
þess að sama starfsemi hefði í raun haldið áfram á vegum nýs þjónustuaðila.
Dómstóllinn benti hins vegar á að yfirtaka birgða hefði að því er best yrði séð
litla þýðingu eins og aðstæður voru í þessu máli. Þá benti dómstóllinn einnig á
að það væri vísbending um að yfirfærð eining hefði haldið sérkennum sínum ef
meirihluti starfsmanna væri fluttur til hins nýja fyrirtækis og ef þessir
starfsmenn hefðu sérþekkingu á þeim störfum sem unnin væru. í málinu hafði
komið fram, að nokkra þjálfun og sérkunnáttu þarf til að starfa á olíu-
borpöllunum í Norðursjó einkum að því er varðar öryggisatriði. Þá benti dóm-
stóllinn á, eins og fram kom hér að framan, að það skipti máli við mat á öllum
aðstæðum með hvaða hætti starfsmenn væru ráðnir til starfa hjá hinu nýja
þjónustufyrirtæki.
180