Tímarit lögfræðinga - 01.05.1998, Síða 21

skuldar er þó hugsanleg, t.d. fastar fjárhæðir eða hámarksfjárhæðir sem vísað er
til í lögum, öðrum reglum eða samningum. Ekki er vafi á að við tilgreiningu
fjárhæðar í slíkum tilvikum verður farið að sömu reglum um endurákvörðun.
T.d. er talað um það í reglugerðardrögunum, 3. gr., að evróið komi í stað
gjaldmiðla ríkja á reiknigenginu.
5. EYRÓ
„Evróeining" er skilgreind sem heiti gjaldmiðilseiningar þeirrar sem nefnd er
í 2. gr. reglugerðardraganna. Þar er ákveðið að peningaeiningin skuli vera eitt
evró. „Evró“ er því heiti sameiginlegu myntarinnar.
Heitið „evró“ (euro) á að vera samhljóða á öllum opinberum tungumálum
Evrópusambandsins, þó með tilliti til ólíkra stafrófa, sbr. aðra forsendu
reglugerðarinnar. Sama gildir um heitið „sent“ (cent), en þetta er þó ekki því til
fyrirstöðu að hefðbundin afbrigði heitisins í tilteknum aðildarríkjum verði
notuð, s.s. „sentím“ (centime).
í þessu samhengi má nefna að Rómarsamningurinn notar heitið „ECU“ um
sameiginlegu myntina. Það kemur hins vegar fram í annarri forsendu reglu-
gerðardraganna að Evrópska ráðið ákvað samhljóða á fundi sínum í Madrid, í
desember 1995, að ECU væri yfirheiti á evrópsku gjaldmiðilseiningunni
(European currency unit), að þessi ákvörðun væri óumdeild meðal aðildarríkj-
anna, að ákvörðunin væri endanleg túlkun á viðeigandi ákvæðum Rs. og að
evrópski gjaldmiðillinn skuli heita „euro“.17 Nefna má að aðildarrtkin hafa ekki
hirt um að breyta ákvæðum Rs. þar sem ECU er notað sem heiti á hinum sam-
eiginlega gjaldmiðli. Það má telja kyndugt og e.t.v. óheppilegt, að hinn sam-
eiginlegi gjaldmiðill, evró, kallast ECU í Rs„ sbr. t.d. í 109 gr. Rs. (111. gr.
Rs.).18
Önnur grein reglugerðardraganna er ekki aðeins heimild fyrir heitinu, heldur
ákveður greinin einnig að gjaldmiðlar í þátttökuríkjunum skuli frá 1. janúar
1999 vera evró og peningaeiningin eitt evró, sem deilist í 100 sent. Evróið er
þannig ákveðið sem gjaldmiðill í hverju því ríki sem þátt tekur í samstarfinu og
17 Með þessari ákvörðun tók Evrópska ráðið afstöðu til nokkuð sérstæðs ágreinings sem staðið
hefur um það hvort heitið „ECU“ væri stytting á „the European Currency Unit“ eða notkun á heiti
franskrar miðaldamyntar „écu“. I opinberri franskri útgáfu Rs. er heitið ritað „Ecu“, en í öðrum
opinberum útgáfum „ECU“.
18 í málinu T-207/97, Berthu gegn Rdðinu, sem rekið er fyrir fyrsta dómstigi Evrópudómstólsins
er þess krafist að reglugerð ráðsins nr. 1103/94 verði lýst ógild. Meginrökin eru þau, að heiti hinnar
sameiginlegu myntar í Rs. sé „Ecu“ (á frönsku) og að nafninu verði aðeins breytt með breytingu
samningsins. Ráðið geti því ekki breytt nafninu í „evró“ með reglugerð. Málinu var ekki lokið í
febrúar 1998, en líklegt er að því verði vísað frá dómi í samræmi við 4. mgr. 173. gr. Rs. (4. mgr.
230. gr. Rs.). Samkvæmt því ákvæði getur einstaklingur (eins og Georges Berthu) ekki höfðað mál
til ógildingar á almennri ákvörðun (reglugerð) sem ekki er beint til hans, nema hún snerti hagsmuni
hans beint og sérstaklega. Fyrra máli, máli T-175/96, Bertliu gegn Framkvœmdastjóminni, (ECR
1997 11-811), var vísað frá fyrsta dómstiginu þar sem talið var að ekki væri tilefni til að meta gildi
tillögu Framkvæmdastjómarinnar (að reglugerð ráðsins nr. 1103/97).
105