Tímarit lögfræðinga - 01.06.2004, Blaðsíða 25

telja að riftun kaupanna hefði verið heimil, sbr. 53. gr. eldri kpl. Hæstiréttur staðfesti
þá niðurstöðu með skírskotun til forsenda héraðsdóms.
H 1982 1890 (skreið)
Italskur kaupmaður keypti skreið af íslenskum útflytjanda. I upphafi virtist ekkert
athugavert við skreiðina en síðar kom í ljós að nokkur hluti hennar var gallaður.
Varan var úrskurðuð óhæf til manneldis af ítölskum yfirvöldum og krafðist ítalski
kaupmaðurinn riftunar og skaðabóta. Talið var sannað að nokkrir gallar hefðu verið
á skreiðinni en ekki slfkir að varðaði riftun samnings. Var því ekki talin ástæða til að
dæma kaupandanum skaðabætur vegna þessa.
H 1983 2211 (Rósa HU 294)
I afsali fyrir báti sagði að hann skyldi fullnægja öllum þeim kröfum sem Siglinga-
málastofnun ríkisins gerði til báts og búnaðar, kaupendum að kostnaðarlausu. Síðar
kom í ljós að svo var ekki að öllu leyti. Talið var að hér hefði verið um leyndan galla
að ræða sem báturinn hefði verið haldinn þegar kaup voru gerð. Báru seljendur
ábyrgð á göllunum enda hafði verið kvartað yfir þeim í tæka tíð.
H 1986 575 (Sigurður Sveinsson SH-36)
Skip sent selt var skyldi afhendast með nýju haffærisskírteini. Þegar skipið var afhent
ritaði skipaskoðunarmaður m.a. í eftirlitsbók skipsins „bolur, búnaður og vél í lagi“.
Kaupandi taldi galla vera á skipinu og höfðaði mál á hendur seljendum og Skipa-
skoðun ríkisins og krafðist skaðabóta. Krafan á hendur Skipaskoðun ríkisins var á
því byggð að starfsmaður hennar hefði bakað henni bótaskyldu með áður tilvitnuðum
orðum í eftirlitsbók og með útgáfu haffærisskírteinis. Talið var að skoðun skipaeftir-
litsmanns hefði ekki verið hnekkt og útgáfa haffærisskírteinis hefði verið heimil og
var skipaskoðunin því sýknuð.
H 1989 1523 (heyhleðsluvagn)
Öryggishlífar vantaði á heyhleðsluvagn sem seldur var. Kaupandi kvartaði og féllst
seljandi á að setja hlífamar á krefðist Vinnueftirlit ríkisins þess. Kaupandi rifti kaup-
um vegna þessa vanbúnaðar en seljandi hafnaði riftun. Kostnaður við úrbætur var
lítill að mati beggja aðila og úrbæturnar auðveldar í framkvæmd. Þá var einnig ljóst
að kostnaður við að gera breytingar á vagninum svo hann fullnægði kröfum Vinnu-
eftirlits ríkisins var lítill miðað við verð vagnsins. Var ekki talið að vagninn væri
haldinn galla sem heimilaði riftun.
H 1992 2095 (Akraberg AK-60)
Bolur báts var við sölu ekki talinn hafa þá kosti sem ætla mátti að hann hefði. Þá var
báturinn í afsali sagður mun stærri en hann var samkvæmt skráningu. Kaupanda var
því dæmdur afsláttur. Kaupandinn hafði ekki aflað sér upplýsinga um bátinn hjá
Siglingamálastofnun ríkisins og virðist því hafa verið ókunnugt um skýrslu stofn-
unarinnar þar sem mælt var fyrir um samráð við hana yrði farið út í endursmíð á bol
bátsins sem þá var bágborinn. Það var talið á áhættu seljanda að endursmíð á bátnum
var ekki framkvæmd undir eftirliti skoðunarmanns og bæri seljandi ábyrgð á því
hvemig til tókst.
209