Tímarit lögfræðinga - 01.06.2004, Qupperneq 33

þess að hlutur verði notaður á rangan hátt og það leiði til tjóns á honum. Sem
dæmi um þetta má nefna það tilvik þegar rangar upplýsingar í leiðbeiningum
um vinnslugetu heimilistækis leiða til þess að það er notað meira en það þolir.38
Sjá til athugunar um svipað tilvik dóm í H 1997 1651 (íblöndunarefni).
H 1997 1651 (íblöndunarefni)
Verktaki tók að sér byggingu húss á Siglufirði og keypti sérstakt íblöndunarefni til
að nota í gólf þess. Gallar komu fram á gólfinu og var meginorsök skemmdanna
samkvæmt áliti Rannsóknarstofnunar byggingariðnaðarins sú að of miklu vatni hafði
verið blandað saman við þurrefni ílagnarinnar. Sagði í álitinu að nánast allt vatn
umfram 21% valdi aðskilnaði í efninu, yfirborð verði veikara og loftbólur aukist. í
bótamáli verktakans á hendur seljanda íblöndunarefnisins hélt verktakinn því fram
að seljandinn hefði ekki haft næga þekkingu á því efni sem hann var að selja. Efnið
hafi ekki staðist þær kröfur sem seljandi lofaði að það hefði til þeirra nota sem
verktakinn upplýsti að hann ætlaði að nota það. I dómi Hæstaréttar sagði að kaupandi
íblöndunarefnisins vefengdi ekki að undirverktaki sem lagt hefði gólfið hefði haft í
höndum leiðbeiningar frá seljanda þess efnis að ekki hafi mátt þynna hið selda efni
meira en svo að vatnsmagn blöndunnar væri um það bil 21%. Þegar litið væri til
þessa og niðurstöðu rannsóknarstofnunarinnar yrði ekki talið að gallar þeir sem um
væri deilt í málinu yrðu raktir til rangra eða villandi leiðbeininga sem seljandi hefði
veitt skriflega. Þá þóttu önnur gögn málsins ekki veita sönnun fyrir því að ann-
mörkum á hinu selda yrði kennt um hvemig til tókst þegar varan var notuð við
umrætt verk.
3.3 Söluhlutur svarar ekki til þeirra upplýsinga sem annar en seljandinn
gefur við markaðssetningu, 2. mgr. 18. gr. kpl.
I 2. mgr. 18. gr. kpl. er fjallað um þær upplýsingar sem annar en seljandinn
hefur gefið á hans vegum eða gefnar hafa verið á fyrri sölustigum. Segir í
ákvæðinu að regla 1. mgr. 18. gr. gildi með sama hætti, þ.e. söluhlutur telst gall-
aður þegar hann svarar ekki til þeirra upplýsinga sem annar en seljandinn hefur
gefið á umbúðum hlutarins, í auglýsingum eða við aðra markaðssetningu á
vegum seljanda eða fyrri söluaðila. Þetta gildir þó ekki ef seljandi hvorki vissi
né mátti vita að upplýsingar voru gefnar. Tilvísun 2. mgr. til 1. mgr. 18. gr. felur
í sér að upplýsingar þær sem nefndar eru í 2. mgr. þurfa að vera þess eðlis að
ætla megi að þær hafi haft áhrif á kaupin. í 2. mgr. 16. gr. nkpl. er sambærilegt
ákvæði. Þar segir að regla c-liðar 1. mgr. 16. gr. gildi með sama hætti þegar
söluhlutur svarar ekki til þeirra upplýsinga sem annar en seljandi hefur gefið á
umbúðum hlutarins, í auglýsingum eða við aðra markaðssetningu á vegum
seljanda eða fyrri söluaðila. Meginatriðin í ákvæðinu er þessi:
• söluhlutur svarar ekki til þeirra upplýsinga sem annar en seljandinn hefur
gefið
38 Alþt. 1999-2000, A-deild, bls. 837, og Alþt. 2002-2003, A-deild, bls. 3804.
217