Hlín - 01.01.1922, Page 5

Haustkvæði.
Fuglar þagna, fölnar smári,
fjóian döpur höfuð beygir,
biðukolla er bjartur fífill,
björkin tapar laufaskrúði.
Pótt kveðji sumar, kólni dagar,
kvíða skulum ekki neinu,
oft er logn og blessuð blíða
bylja milli á hverjum vetri.
Margar á æskan yndisstundir
úti á fögru vetrarkveldi,
þegar stjörnuleiftur lýsa
og logar hjarn af mánaskini.
Oft er inni kátt á kveldin,
þá kveikt er ljós í hlýjum ranni,
þó að bylur guði á glugga
og gægist inn um hverja smugu.