Valsblaðið - 01.05.1991, Qupperneq 57

HVER ER VALSMAÐURINN?
„GRYFJURNAR
URÐU AÐ
BÚNINGSAÐSTÖÐU“
Jón Eiríksson, leikmaður í fyrsta
Islandsmeistaraliði Vals í
knattspyrnu og stjórnarmaður
félagsins til margra ára.
að þá hafi ekki verið til að dreifa þessum
fínu fótboltum sem núna eru í notkun.
Maður byrjaði að sparka í það sem varð á
vegi manns — völusteina, blikkdósir og í
besta falli tuskubolta.
Ég sparkaði mest heima við til að byrja
með, í porti bak við húsið sem ég bjó í.
Ætli ég hafi ekki verið eitthvað um það
bil átta ára gamall þegar ég fór að mæta á
æfingar hjá félagi. Það félag hét Hvatur
og var eiginlega undirdeild í Val. Þegar
fram liðu stundir runnu þessi félög síðan
saman í eitt.
í þessa tíð var skiptingin þríþætt, þriðji
flokkur, þar sem voru drengir á aldrinum
tíu til fjórtán ára, annar flokkur fyrir
unglinga frá 14 ára aldri og upp í átján ára
og síðan var fyrsti flokkur. Ég lék í öllum
Texti: Lúðvík Örn Steinarsson
Myndir: Gunnar Gunnarsson
þessum flokkum hjá Val. Ég lék síðan
knattspyrnu allt til ársins 1934. Þá var ég
kominn í háskólanám, eins og áður segir,
og eitthvað varð að láta undan því að það
fór mikill tími hjá mér í námið.
Ég lauk síðan læknisfræðinni árið 1938
og að henni lokinni hélt ég í framhalds-
nám til Danmerkur, þar sem ég var á
stríðsárunum."
DANIR HÖFÐU ÞÓ í SIG OG Á
— Hvernig var að vera þar á stríðstím-
um?
„Það var náttúrlega hálf ömurlegt að
mörgu leyti. Danirnir gátu þó haft í sig og
á, á styrjaldarárunum, og hafði það gríð-
arlega mikið að segja. Menn urðu þó til-
finnanlega varir við það að styrjöldin var í
gangi og það var margt sem sat á hakan-
um.
Námið hjá mér riðlaðist ekkert þrátt
fyrir ástandið í landinu. Ég var fyrst á
almennu sjúkrahúsi í tvö ár og síðan á
berklahælum, þannig að námið gekk eðli-
lega fyrir sig þó svo að það hefði lengst
örlítið.
Þegar ég kom heim frá Danmörku vissi
ég að dagar mínir sem knattspyrnumanns
Jón Eiríksson ásamt barnabarninu Valtý
9 ára sem leikur með 6. flokki Vals í fót-
bolta.
voru taldir. Því fór ég að snúa mér að
félagsmálum og hef starfað við þau meira
og minna síðan. Ég var til að mynda full-
trúi fyrir Val í stjórn KSÍ og í íþrótta-
bandalagi Reykjavíkur. Ég var einnig
einskonar trúnaðarlæknir ÍBR í ein tutt-
ugu ár. Þó svo að ég hafi hætt á sínum
tíma knattspyrnuiðkun minni er áhuginn
fyrir knattspyrnunni alltaf til staðar. Ég
57