Búnaðarrit - 01.06.1941, Qupperneq 17

BÚNAÐARRIT
167
byggt af áburðargeymslum úr torfi, sem geta verið
allvel nothæfar, þótt þær sjaldan séu vel varanlegar.
Mjög hefur á seinni árum skipazt til betri vegar
um geymslu búfjáráburðar, þótt ýmsu sé þar ábóta-
vant. Mesta nauðsyn ber til að byggja vandaðar
gryfjur yfir þvagið. Er ekki til fulls gengið frá þess-
um þætli ræktunarmála okkar, fyrr en hver bóndi
hefur byggt lagarhelda og nokkurn veginn loftþétta
þvaggryfju.
VI.
Við höfum tvöfaldað flatarmál túnanna siðan um
aldamót. Sú stækkun fellur að mestu á 15 síðustu
árin. Það má heila vel að verið. Hitt er þó meira um
vert, hversu mikla uppskeru við fáum. Til þess rækt-
um við tún, að þau gefi okkur sem mest og bezt
fóður. Uppskerumagn og gæði gefa gleggstar upplýs-
ingar um rækt túnanna. Þess vegna skal örlitið dvalið
við þetta atriði.
Árið 1885 eru fyrst birtar skýrslur um stærð túna
og heymagn. Túnin eru þá talin tæpir 10 þús. ha. og
töðumagnið 280 þús. hestar eða um 28 hestar af ha.
Sennilega er hvort tveggja vantalið þetta fyrsta
skýrsluár.
Um aldamót eru túnin milli 17 og 18 þús. lia. Töðu-
fallið er þá rúmlega 500 þús. hestar eða um 30 hestar
af ha. Árin 1920 til 1924 er flatarinál túnanna rétt
við 23 þús. ha. og töðufallið rúmir 600 þús. hestar
eða um 28 hestar af ha. Virðist því fremur um aftur-
för að ræða frá aldamótum. En það mun að nokkru
eiga rót sína að rekja til kalársins mikla 1918. Túnin
voru yfirleitt nokkur ár að ná sér eftir það áfall.
Árið 1930 er túnstærðin ca. 26 þús. ha og hey-
fallið um 900 þús. hestar, eða nálega 35 hestar af ha.
Sést hér fyrst, að um nokkra framl’ör er að ræða. Árið
1939 eru túnin talin tæplega 36 þús. ha. og töðufallið
1 milljón 350 þús. heslar eða um 37 hestar af ha.