Morgunn - 01.12.1941, Qupperneq 7

MORGUNN
105
Hann var fús til þess, og kemur þá fram lýsing í öll-
um atriðum eins og þér lýstuð henni hjá mér. Lýsing yðar
á bænum stendur heima við lýsingu hans á æskuheim-
ili móður hans, sömuleiðis á umhverfi því, er þér lýstuð.
1 eldsvoða lenti hún einu sinni er hún var orðin fullorð-
in stúlka“.
Þetta er staðfesting M. á þessu samtali okkar. — Mér
þótti ákaflega vænt um, er ég fékk þetta bréf. Annars
má segja, að þetta samtal okkar hafi ekki verið neitt
markverðara en mörg önnur, þ. e. a. s. að því er snertir
lýsingar þær, er ég gaf M. af gömlu konunni, en ef farið
er lítið eitt að athuga, kemur í ljós, að það er nokkuð
meira.
M. situr hjá mér meira en eina klukkustund. Mestall-
an tímann er ég að lýsa gamalli konu, sem M. kannast
ekkert við. Alltaf er gamla konan að smábæta við, þar
til M. fer að renna grun í hver þetta muni vera, þá er sýn-
inni lokið. Það er því engu líkara en að gamla konan viti
það, að ef M. fær aðeins grun um hver hún er, þá muni
lausnin koma. Gamla konan leggur mikla áherzlu á, að
sanna sig, og hún hefir eflaust haft góðar og gildar
ástæður til þess, en þeirra er ekki hægt að geta hér. M.
kannaðist við ástæðuna og sú ástæða varð meðal annars
til þess, að koma M. á sporið. Mér þótti mjög vænt um
Lvernig M. fór að komast að hinu sanna um gömlu kon-
una. Þið tókuð víst eftir því, að hún lét mág sinn fyrst
lýsa móður sinni, og er hún finnur að allt stendur heima,
þá fer hún að segja honum frá öðru, er ég hafði séð. Þetta
varð mér ákaflega mikil sönnun.
Er nú hugsanlegt að svona lagaðar lýsingar geti kom-
ið gegnum hugsanasambönd eingöngu. Hvaðan átti ég
að ná í þetta allt um gömlu konuna, þar sem M. vissi ekki
um eitt einasta atriði, nema ef vera skyldi um sirstreyj-
una. Ekki virðist vera aðgengilegt að hugsa sér, að ég
h.efði getað búið til þessi atriði þannig, að þau í öllum
atriðum ættu við ákveðna konu, sem hvorugt okkar