Morgunn - 01.12.1943, Blaðsíða 25

M 0 R G U N N
119
kunnáttu höfðu í málaralist, hafa í transi málað stór-
merkileg- listaverk, sem báru skír einkenni þeirra löngu
látnu málara, sem kváðust standa á bak við þetta furðu-
lega fyrirbrigði. Fjölda mörg slík málverk hafa komið
fram, og einkum hefur einn miðillinn, sem þessari merki-
legu gáfu er gæddur, haldið sýningu á mörgum málverk-
um, sem þannig voru til komin, og undruðust listdómarar
sýningu hans stórlega, þótt þeir gætu ekki getið sér þess
til, hver rök lægju að baki þessara merkilegu hluta.
ENDURMINNINGASANNANIIt
Af öllum hinum fjölþættu miðlafyrirbrigðum hefur það
sannfært flesta menn um framhaldslífið, þegar veran,
sem talar sjálf, eða lætur tala fyrir sig af vörum miðils-
ins í transi, kemur fram með undurminningar sínar frá
jarðlífinu, til þess að sannfæra þann, sem talað er við,
um, að þar sé látni vinurinn sjálfur að verki og enginn
annar, því að enginn annar hefði getað komið með þetta
en hann, engum öðrum hafi verið um það kunnugt. Þessi
sönnunargögn eru vitanlega mjög misjafnlega sterk, og
það þarf að meta þau með ítrustu varfærni, svo að þau
geti staðizt dóm sanngjarnrar gagnrýni. En slíkar sann-
anir hafa fjölmargar fengizt. Tökum dæmi. Fyrir all-
mörgum árum týndust tveir bræður af skipi frá Mel-
bourne í Ástralíu. Þegar þeir voru enn ekki komnir á
fimmta degi var leitað til miðils, sem sagði, að þeir liefðu
drukknað, að hákall hefði bitið annan handlegginn af
yngra bróðurnum. Fimm dögum síðar fannst lík þessa
yngra bróður og vantaði á það annan handlegginn. Á
skipinu höfðu verið þrír ungir menn, þeir fórust allir, svo
að enginn gat verið til frásagnar um þennan atburð ann-
ar en piltarnir sjálfir. Líkið staðfesti frásögn miðilsins.
Miðillinn fullyrti ennfremur, að þeir hefðu drukknað
klukkan níu. Einnig þetta sannaðist á þann hátt, að síðar
'fannst úr eldra bróðursins og hafði stöðvazt nákvæmlega