Morgunn - 01.12.1943, Blaðsíða 46

140
M 0 R G U N N
SVIPUR SIGRÍÐAR
Guðmundur liét maður, Einarsson, bróðir Jónasar
hreppstjóra á Gili í Svartárdal. Margrét hét kona Guð-
mundar. Þau bjuggu í Þverárdal í Laxárdal hinum syðri
í Ilúnaþingi. Synir þeirra voru Jónas prestur á Staðar-
hrauni og Skarði og Einar, sem hér verður getið. Vinnu-
kona var hjá þeim, er Sigríður hét. Ilún var glaðlynd og
gamansöm en jafnframt ötul og áhugasöm til allra fram-
kvæmda. Þá er Einar kom á legg, átti hann oft í glettnis-
brösum við hana. lljónin unnu henni og var hún þar lengi.
Loks giftist hún manni, er Kristján hét, hann var fátæk-
ur. Þau voru í ýmsum stöðum við búhokur eða í hús-
mennsku. Liðu svo mörg ár. Einar var orðinn fulltíða,
og giftist Björgu Jónsdóttur frá Gili, bræðrungu sinni.
Þau bjuggu í Þverárdal hálfum, móti foreldrum Einars
Þá voru þau hjón Kristján og Sigríður í húsmennsku í
Skyttudal. Sá bær er næstur við Þverárdal. Þar veiktist
Sigríður, og er hún fann að veikin magnaðist svo, að hún
gat ekki verið á fótum, þá sendi hún mann sinn í Þverár-
dal, til gömlu húsbænda sinna, Guðmundar og Margrétar,
bað þau taka sig heim til þeirra, þar vildi hún liggja og
deyja, en hvergi annars staðar.
Þau tóku þessu vel. Þetta var á útmánuðum’snemma
dags. Sagðist Margrét mundu sækja hana um daginn.
Fór Kristján þá heim. Það var stundu síðar, að Einar vai'
í heytópt sinni og leysti hey. Ilonum varð litið við og sá
þá kvenmann koma inn úr fjósranghalanum. Ilún var í
nærklæðum einum og berfætt á öðrum t'æti. Þóttist hann
þekkja þar Sigríði.
Sá hann, að þetta var ekki með felldu, varð skelkaður
og hljóp úr tóptinni og til bæjar. Þá var móðir hans í
hlaðvarpanum, hún var að leggja af stað, að sækja Sig"
ríði. Einar sagði henni og öðrum, er þar voru, frá því,
er fyrir hann bar. Þótti líklegast að þetta hefði verið ein-
tóm missýning. Þó var líka getið til, að þetta hefði verið