19. júní - 19.06.1953, Síða 39

Frá 16. þingi Alþjóðakvenréttindafélagsins
(International Alliance of Womens), sem haldi'ð var í l\aj>oli 11.—19. sept. ’52
Allt frá því ég í æsku heyrði í ísl. þýð. hið
fræga kvæði Goethes ,,Mignon“, sem byrjar á
orðunum: „Þekkirðu land þar gul sítrónan grær,
og gulleplið í dökku laufi hlær?“, hef ég þráð
að komast til Ítalíu, landsins, þar sem marm-
arahallirnar rísa á háum súlum, þar sem him-
mn og haf átti að vera tærara og blárra en í
Öðrum löndum, landsins þar sem líta mátti verk
þeirra Leonardos og Rafaels, og þar sem Micha-
el Angelo hafði starfað langa og dáðríka ævi,
svo aðeins séu nefndir mestu meistararnir af öll-
um þeim sæg mikilla listamanna, sem Italía
hefur alið.
Nú átti þetta langþráða ævintýri að rætast,
því 16. þing Alþjóðakvenréttindafélagsins skyldi
haldið í Napoli.
Félagsskapur þessi, sem er samband kvenrétt-
mdafélaga víðs vegar um heim var stofnaður
árið 1904 fyrir atbeina amerísku kvenréttinda-
konunnar Carri Chapman Catt, og K.R.F.Í. hef-
ur verið meðlimur í þessum alþjóðasamtökum
frá stofnun þess 1907. Þing þessi eru haldin
briðja hvert ár, þegar styrjaldir ekki hafa haml-
að, og hefur K.R.F.Í. oftast átt þar fulltrúa,
venjulega þó ekki nema einn eða tvo, að undan-
skildu seinasta þinginu fyrir stríð, sem haldið
var í Kaupmannahöfn 1939. Þar átti ísland sjö
fulltrúa.
Að þessu sinni vorum við tvær, sem fórum
héðan, auk mín frú Sigurbjörg Lárusdóttir frá
Egilsstaðaþorpi.
Alls sátu þingið um 200 konur frá 28 lönd-
um og voru sumar æðilangt aðkomnar, eins og
d. fulltrúinn frá Philippseyjum, sem sagðist
hafa ferðast 10,000 mílur til að komast á þingið.
Fleiri voru langt að komnir, t. d. frá Ástralíu, Nýja
Sjálandi, Brasilíu, Pakistan, Ceylon, Trinidad og
Haiti. Frá Austur-Evrópu komu engir fulltrúar.
Fundir voru haldnir í konungshöllinni, sem er
Seysiveglegt hús, með marmaragólfum og stigum,
hlaðin dýrindis listaverkum. Hún varð fyrir mikl-
um skemmdum, eins og borgin yfirleitt, af loft-
árásum í stríðinu, en nú er kappsamlega unnið
að því að gera við hana, og þar sem enginn kon-
ungur þarf nú á henni að halda, er ætlunin að
nota hana framvegis til ýmis konar fundarhalda
og félagsstarfsemi, og var þetta í fyrsta sinn,
sem höllin var notuð í þessu skyni.
Starf félagsskaparins á milli funda fer aðal-
lega fram i fastanefndum, sem eru 5 og fara
ályktanir þeirra, þær sem samþ. voru á þinginu,
hér á eftir. Alþjóðafél. er eitt af þeim félögum,
sem hafa ráðgefandi aðstöðu hjá S. Þ. og er
starf nefndanna, sem af eðlilegum ástæðum að
mestu leyti fer fram bréflega, fólgið í því að
safna upplýsingum um ýms atriði, er varða rétt-
inda- og atvinnumál kvenna, og gera tillögur
um endurbætur. Auk þess sækja nefndarformenn
og forseti samtakanna fundi og ráðstefnur S. Þ.
Hvert land innan félagsins tilnefnir einn fulltrúa
í hverja nefnd, til að svara fyrirspurnum og gefa
upplýsingar um réttarstöðu kvenna, atvinnumál,
uppeldismál o. fl.
Fyrstu þrjá dagana voru nefndarfundir, þar
sem gefnar voru skýrslur um starfið á umliðn-
um þremur árum og ræddar tillögur nefndanna,
en fjórða daginn setti fráfarandi formaður, Dr.
Hanna Rydh, þingið að viðstöddu fjölmenni í
viðhafnarsal hallarinnar. Hún flutti kveðju og
heillaóskir frá verndara þingsins, forsetafrú
Donna Ina Einandi, sem ekki gat verið viðstödd.
Hún sagði m. a.: „Eins og þið vitið læt ég nú
af störfum sem formaður, en þið getið verið
vissar um, að ég mun áfram hafa sama áhuga
fyrir framþróun félagsins. Alþjóðafél. hefur nú
i nærri 50 ár stöðugt haft eitt markmið fyrir
augum; sömu réttindi, sömu skyldur, og þessu
markmiði er ennþá ekki náð.
Alþj.fél. er til einungis til þess að vera til
gagns sínum mörgu meðlimum, það er til til
þess að ykkar raddir megi heyrast varðandi
áhugamál kvenna á alþjóðavettvangi. Þegar ég
!9. JÚNÍ
25