19. júní - 19.06.1953, Side 15

19. JÚNÍ
ÚTGEFANDI: KVENRÉTTINDAFÉLAG ÍSLANDS
Reykjavík 1953
Húsfreyjurnar á Bessastöðum
forsetafrú
Dóra Þórhallsdóttir.
Það er á hvers manns vör-
Uln, sem Þorsteinn kvað „að
bessu var aldrei um Álftanes
sPáð, að ættjörðin frelsaðist
þar“.
En þá var hann að hugsa um
fortiðina, þegar á Bessastöðum
sátu danskir fcgetar og skatt-
heimtumenn. En cvo einkenni-
fegt er, að frá þeim tímum er
ekkert varðveitt á Bessastöð-
Uln nema tvær byssukúlur, sem
fundizt hafa á Skansinum. Hið
veglega hús, sem enn stendur,
er hyggt fyrir framtak Magn-
Usar amtmanns Gíslasonar, sem
bar
sat fyrstur, og síðan skól-
inn í hálfa öld. En við þann
shóla kenndu þeir Sveinbjörn
^gilsson og Björn Gunnlaugs-
s°n. Þar sat Jónas Hallgrims-
s°n á skólabekk og fleiri Fjöln-
lsmenn. Þeir hafa allir veitt
T> .
°essastöðum ærna vígslu eftir
t*á erlendu skattheimtutíma.
Á Bessastöðum voru þýddar
hviður Hómers í sögustíl, þar
endurfæddist íslenzk tunga og
bar kvað Grímur ódauðleg kvæði. Þangað fór
eg einn fagran vormorgun til að hitta hina nýju
húsrnóður, forsetafrú Dóru Þórhallsdóttur.
Húsakynni eru glæsileg á
okkar vísu og viðtökurnar þeim
samboðnar, þegar forsetafrúin
leiðir mig til stofu. Ég horfi
um loft og veggi og sýnist allt
í góðum stíl. Hér er hvorki of
eða.vam og nú eru Bessastaðir
tákn okkar nýju tíma.
Sumir hefðu aðeins kosið að
nafnið væri annað, t. d. Garð-
ur eða bara Staður; því enginn
veit nú neitt um Bessa. En það
skiptir ekki máli, því hin góða
húsfreyja gefur þessum gamla
bústað nýtt líf, og ég byrja að
spyrja:
— Hvernig kunnið þið hjón-
in við ykkur hérna?
— Vel! Ég segi það heldur
en ágætlega, sterkustu orðin
eru ekki alltaf bezt. Við kunn-
um vel við okkur, er það ekki
nóg? Maðurinn minn naut
æsku- og unglingsáranna vestur
á Mýrum og ég í Laufási við
Reykjavík og hér höfum við
aftur fuglinn og fjöruna, sjóinn
og gróandann.
— Telur Forsetafrúin það vel
ráðið, að Bessastaðir voru vald-
ir til bústaðar fyrir Forsetann?
— Já, það finnst mér sannarlega. Enginn staður
betri, nema kynni að vera Viðey, ef það hefði
verið grandi út í hana og þurrt um fjöru.
LAIJDSoCk /VSAfN